Vooruit met de geit, waar komt dat toch vandaan...

De vreemde rol van de geit in ons taalgebruik, ik vraag me af: waar komt die vandaan?

Buiten heerst een prachtige Indian Summer, die uitnodigt tot de hele dag buiten zitten met vrienden en onder het genot van vele glaasjes koele Chardonnay diepgaand te filosoferen over het leven en zo meer.

Helaas de plicht roept, er moet en stukje komen voor morgen. Dus ik trek mijn toetsenbord naar me toe en zeg aanmoedigend tegen mezelf: “vooruit met de geit!”. Op datzelfde moment flitst er een andere gedachte door mijn hoofd: ”waarom zeg ik dit? Ik heb niets met geiten!”. En inderdaad, ik weet er geen klap van af en ik wil het niet weten ook.

Mijn enige ervaring met een geit was traumatisch. Ik was net achttien en verdiende – in afwachting van mijn vervolgopleiding – bij als kindermeisje bij Marja Habraken, een destijds redelijk bekende actrice. Marja woonde met haar man in een verbouwde boerderij, dat was ook toen al heel modern en was druk bezig met acteren en het runnen van een winkeltje waar kinderkleding gemaakt uit oude spijkerbroeken werd verkocht.
Ondertussen paste ik op haar twee kinderen.

De geit van Marja

Op een dag had Marja een geitje kocht. Daarna was ze weer verder gegaan met haar bezigheden.
Het geitje stond in de tuin en ging helemaal niet vooruit! Het enige dat het beestje deed was mekkeren. Langdurig en indringend. Het was op geen enkele wijze stil te krijgen. Het mekkerde, dag in dag uit.

Na een week raapte ik al mijn moed bij elkaar en vertelde Marja, dat het een gevalletje was van de geit-of-ik. Ze koos voor mij, de geit ging naar de boer terug. Achteraf kun je stellen dat ik, direct de eerste keer dat ik voor mezelf opkwam, succes boekte. Helaas, was het niet voorspellend: vele niet- successen zijn gevolgd.

Geen geit maar een geweer?

Zo kan ik bijvoorbeeld geen sluitende verklaring vinden voor deze uitdrukking. Zelfs niet een niet sluitende! Wij Nederlanders zeggen dit gewoon, kennelijk zonder verder nadenken.
In Duitsland zeggen ze dan ‘ran an die Gewehre’. Maar de Franzen, die weten echt hoe het moet. In het vervolg zeg ik op z’n Frans: Vooruit met de fanfare!

Want echt, een fanfare is toch veel leuker dan een mekkerende geit!

lees ook eens: er zit een luchtje aan! en lees: over een ei