Andere tijden, andere kerstfeesten.
Wanneer ik mensen op tv – met aplomb – hoor zeggen: “nou wij vieren altijd kerst met z’n 10-en en dat doen we dit jaar ook !” krijg ik jeuk.
Die jeuk verhevigt toto de grote van een stevige allergieaanval zich als er dan aan toegevoegd wordt ( en dat gebeurt steevast) “ wat moet ik anders??? Moet ik soms zeggen dat de helft van mijn familie niet mag komen???”
Ik vind het echt zo’n domme opmerking, sorry hoor. Ik mag aannemen dat de familie voor tenminste een deel bestaat uit zelfstandig denkende volwassenen. En die volwassenen weten heel goed dat we in het oog van de storm, pardon pandemie leven. En dus ga je met elkaar bedenken, hoe je de zaken gaat oplossen. Gewoon met een stel volwassen mensen bij elkaar.
En als je dat dan – als volwassen mensen onder elkaar aan het oplossen bent, doe dan geestelijk eens een stapje opzij. Dit jaar ligt het aan de pandemie, dat je kerstmis anders dan anders viert. Maar kijk even om naar je leven. Hoeveel is er inmiddels al niet gewijzigd aan de manier waarop je “altijd” kerst viert?
Toen ik kind was bijvoorbeeld, aten we met kerst altijd kip. Mijn vader reed anderhalf uur om opa en oma en de kippen op te halen. Oma schoof een braadslee met kip in de achterbak. En als ze bij ons huis aankwamen, droeg ze het bakblik als een trofee naar binnen en schoof ze hem in onze keuken in de oven.
Kip, met rijst en compote (uit blik) Dat aten we altijd.
Ik ben echt oprecht blij, dat aan dat altijd een einde is gekomen…
Nu mijn schoonvader overleed, was mijn schoonmoeder te zwak om nog naar de nachtmis te gaan. Dat was de altijd van mijn gezinnetje. We maakten een nieuwe altijd door een nachtmis thuis te organiseren. Kaars aansteken op het graf van opa, voorlezen uit de bijbel, en tulband eten. Het was best knus. Tot ook oma overleed. En we opnieuw een altijd maakten voor kerstavond.
Al die nieuwe Altijds, ik heb ze een voor een omarmt en weer losgelaten om een nieuwe te kunnen omarmen.
Maar nu begrijp je waarom ik jeuk krijg, als mensen zeggen: “Ja maar, zo doen we het altijijijdddd”
lees ook eens: een kerstverhaal zonder einde
We zijn ondanks corona toch naar een huisje en zijn daar samen
Dit haar geen logees
Voor mij is kerst zoals altijd: ik vier het alleen met mijn ouders (dus 3 personen in totaal), maar dat is omdat ik geen grote familie heb. Anders zou ik het ook anders vieren
Ja helemaal mee eens. Altijden zijn er, totdat ze veranderen. Noodgedwongen of uit vrije wil. Ik vind mijn gezondheid en de gezondheid van de mensen om mij heen een goede reden om mijn ‘altijd’ aan te passen deze kerst.
We zullen ons deze kerst- en eindejaarsdagen alvast nog heel lang herinneren!
Lekker rustig zo die kerstdagen. Ik kijk er naar uit! Al die poppenkasten kunnen nu niet!
Ik vind het wel lekker dat het dit jaar wat anders is. Feestdagen zijn leuk maar ook echte stressdagen! Nu een keer niet.
Ik wil graag van die pandemie af. Dus pas ik me aan, dat is belangrijker dan wat ik wil. Voordeel, als iedereen zich eraan houdt, is de kans groot dat we volgend jaar weer kerst als vanouds kunnen vieren. Kleine moeite, grote gevolgen.
Alles is aan verandering onderhevig, zo ook de kerst dit jaar. Misschien wordt het eens tijd om het anders aan te pakken. Voor de mensen die het altijd op dezelfde manier doen. Ik snap je irritatie ook heel goed. Ik word groen en geel van die loze fb berichten, complotdenkers, mensen die aan het stoken zijn en van de waardeloze krantenartikelen met misplaatste informatie. Bah. Het is bijna een belediging voor onze intelligentie 🤣
Helemaal mee eens. Realiteit is nu eenmaal dat dit jaar alles anders is. Gebruik wat creativiteit en richt kerst eens anders in.