variaties en wat kan je allemaal doen met...

over een te grote moestuin opbrengst en de zoektocht naar variatie

Mijn moestuin leverde me plotsklaps een hele boel andijvie op. Hoe die andijvie, die ik toch met een interval van 3 weken plantte, het voor elkaar kregen om allemaal tegelijk tot volle wasdom te komen, is me nog steeds een raadsel.

Maar ze deden het. Als de appels uit vrouw Holle, werden ze groter en groter en riepen ze luidkeels: ”pluk ons, pluk ons, wij zijn rijp!” En dan moet je snel wezen, ander schiet de andijvie van pure ijver door. En dat betekent bittere oneetbare andijvie.

invriezen?

Daar sta ik natuurlijk niet uren voor te moestuinieren. Gelukkig kun je andijvie, mits je hem zonder verdere toevoegingen door aardappels stampt, wel invriezen. Maar een vriezer vol andijviestamp, terwijl het nog lang geen winter is…

Ik besloot de ene helft in te vriezen en de andere helft voor de directe consumptie te bestemmen.
En toen had ik een probleem. Een keer per week andijvie eten, dat is echt heel saai. Daar is – als ik eerlijk ben – geen klap an. De enige oplossing was: zoek variaties op het thema. Met andere woorden, wat kan een mens doen met een struik met liefde geteelde andijvie.

vijf variaties op het thema!

Geloof het of niet, maar ik vond wel 5 totaal verschillende recepten, met andijvie in de hoofdrol.
De lekkerste was met kerrie, zoete aardappel en walnoten.
Het was een eyeopener. Het is dus heel erg leuk om zoveel mogelijk variaties op een thema te verzinnen.

Ik realiseerde me ineens dat ik heel erg hou van variaties op een thema. Ooit heb ik een deken gehaakt met daarin 6 kleuren en 6 verschillende patronen. Iedere keer als ik aan een nieuw patroon begon, verbaasde ik me erover hoe veel variaties er zijn op wat in feite niet meer is dan: haal een draad door een lus…

Zo filosoferend bedacht ik: had ik ook niet gewoon veel meer kinderen moeten krijgen? Twaalf of zo…en dan van allemaal verschillende mannen?
Zou het niet fascinerend zijn geweest hoeveel variaties er kunnen ontstaan van wat toch in principe een en dezelfde daad is? Of zou dat alleen maar doodvermoeiend zijn geweest.