plastic verpakking, het spul zit overal...

“Haal maar eens je boodschappen bij de supermarkt”, zucht een vriend van ons:” je hele aanrecht ligt vol plastic verpakking”.
“Wat zou er nou toch gebeuren wanneer we plastic als verpakkingsmateriaal zouden verbieden?”, vervolgde hij zijn gedachten. Wij dachten met hem mee. En we zagen onszelf met linnen tasjes, bakjes en doosjes richting supermarkt vertrekken.

Hoe krijg ik het thuis zonder plastic verpakking?

Het zou best even wennen zijn. Dat je niet alleen bedenkt wat je nodig hebt in de supermarkt, maar ook wat je nodig hebt om je boodschappen mee naar huis te nemen.
Dat vraagt een andere manier van denken. En dat is dus precies wat nodig is, om het probleem van de enorme hoeveelheid vervuilende verpakkingen aan te pakken.
Want zelfs als je het papier bij het papier gooit en het plastic bij het plastic, zelfs als je het plastic raampje uit het papieren zakje scheurt… dan nog zijn er zoveel grondstoffen en energie verbruikt, alleen maar om dat pondje tomaten naar huis te vervoeren…

Anders denken

Maar is een andere manier van denken nu zo erg? Als nieuwjaarswens wenste ik dat iedereen jong van geest zou blijven en zou blijven openstaan voor nieuwe ideeën.
Wanneer we een probleem willen oplossen, moeten we dat niet doen langs met de denkwijze die het probleem heeft veroorzaakt.

We hebben lang gevonden dat we alles hup uit het schap in de tas mee naar huis moesten nemen.
We vonden dat dat makkelijk was.
Het heeft ons bergen afval op geleverd en enorm veel grondstoffen gekost.
Wat we dus moeten doen – en dat geldt niet alleen voor verpakkingen – is onze manier van denken daarover veranderen.

Het lijkt zo simpel, maar het is vast heel lastig. Ik ben al begonnen met extra linnen tasjes mee te nemen voor appels en sinaasappelen. En ik maak ruzie met manlief of brood vers blijft in een broodzak…

Zucht en dat zijn nog maar twee verpakkingen…nog miljoenen te gaan…