een wereld zonder taal

taal

Wat is een wereld zonder taal? Vanmorgen wandelde ik met een lieve vriendin langs het meer dat ons dorp rijk is.

Het is een meer waar je omheen kan wandelen en toch is het niet geheel afgesloten. Logisch natuurlijk anders zou het een grote vijver zijn. Het staat in verbinding met het Aarkanaal dat ook weer in verbinding staat met de Oude Rijn die op zijn beurt weer in verbinding staat met de Noordzee. Bij de opening waar het meer het kanaal in stroomt is een brug gebouwd. Het mooie van die brug is dat hij niet bestemd is voor autoverkeer. Alleen voor wandelaars en fietsers. Alle rust dus om zomaar wat te mijmeren. En daar was het dat die gedachte ineens in me opkwam.

een wereld zonder taal?

Een wereld zonder taal? Vanmiddag dacht ik het opnieuw toen de wandeling alweer een paar  uur achter ons lag en ik het aanrecht en het gasfornuis aan het schrobben was. Dat deze bezigheid geen hobby van mij is werd wel duidelijk door de moeite die ik moest doen om  aangekoekte restjes van alles wat ik de laatste dagen (lees: weken) gegeten had er af te krijgen. Ja, ik weet het. Ik ben geen huisvrouw. Ik denk mijn huis schoon in plaats van dat ik het schoon poets. Want dat is waar ik goed in ben. Een blik op de keuken en ik denk: mwah, die ziet er best nog wel schoon uit. Alleen de vaat wat bij elkaar stapelen. Zie je wel, een bijna lege aanrecht. En dan loop ik tevreden naar mijn kamer, start mijn pc op en ga schrijven.

Maar nu niet. Ik blijf maar proberen om mezelf een wereld zonder taal voor te stellen. Is dat een wereld zonder letters? Maar dan moet ik alles wat ik nu schrijf gaan tekenen. Maar dat kan ik helemaal niet. Ik ben nooit het niveau van de kleuterschool ontstegen. Mijn lieve vriendin van vanmorgen zou alleen twee bolletjes hebben en twee stokjes aan de zijkant en twee stokjes eronder. In het bovenste bolletje staan twee rondjes met een half boogje erboven, een verticaal streepje daaronder en een horizontaal streepje daar weer onder.

Het bolletje daaronder heeft wat rondjes onder elkaar omdat ik niet weet hoe ik een rits moet tekenen. Kortom, de kans dat iemand die er naar kijkt ziet dat het, op de een of andere manier een mens moet voorstellen, is klein. En dat die iemand dan ook meteen ziet dat het mijn vriendin is? Aan die kansberekening begin ik niet eens.  

Of is taal alleen maar een manier van communiceren? Ik heb het opgezocht en het is eigenlijk heel simpel. Het is het geheel van communiceren.

Dus nu communiceer ik met jou lezer. Ik heb jou deelgenoot gemaakt van mijn gedachten. Ik heb jou iets van mijzelf prijsgegeven, namelijk dat ik een slechte huisvrouw ben. Ik hoop dat je mij dat laatste vergeeft en nog liever vergeet maar dat je onthoud dat de taal ons in staat stelt om iets met elkaar te delen. Dat is toch prachtig?

like Like
Like
1
2 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)