Als je wil door eten, moet je dooreten.

eten

Over eten, de werking van de hersens en nog zo wat

Drie jaar geleden vond ik het welletjes: die rondingen die maar bleven komen.
Jezelf accepteren, snappen dat je lichaam er op je 30-ste anders uitziet dan op je 60-ste, het was mooi en het was aardig. Maar ik was het zat. En zo ging ik naar een diëtiste.

Het eerste wat ze me leerde was langzaam eten. Prik een pieper aan je vork, stop hem in je mond. Leg die vork neer. Eet je mond leeg. Pas als je mond helemaal leeg is, prik je de volgende pieper aan je vork. Stop hem in je mond. Leg die vork….etc

het eten heeft tijd nodig..

De gedachte erachter is dat je hersens tijd nodig hebben om te registreren dat er eten in je maag is beland.
Als je snel door eet, kan dat niet geregistreerd worden en dan kan je dus blijven eten.
Ik vond het allemaal redelijk overdreven en nogal belachelijk. Maar goed ik ging daar niet voor niks heen…Geheel tegen mijn gewoonte in, was ik eens niet eigenwijs. En guess what??
Het hielp. In plaats van anderhalf bord per warme maaltijd, at ik er nog maar een. Want na een zat ik vol…
Dat hielp overigens niet significant met het afvallen, wat wel weer jammer was.

Vorige week, had een kennisje het over haar zoon, die toch stevig wat kilootjes kwijt moet.
Enthousiast gaf ik haar de “leg-je-vork-neer” truc. Dat is sowieso al dom: je moet nooit ongevraagd goede raad geven. Altijd vragen of mensen raad willen. En anders je goede raad gewoon voor je houden: goede raad is ten slotte duur, waarom zou je het verspillen??

Dat kennisje van mij, vond het duidelijk een onzinnige raad. Het kind at reuze langzaam: hij was altijd later klaar dan zij.( Hallo, hij eet ook twee keer zoveel….)

Ik was natuurlijk in mijn wiek geschoten omdat mijn goede raad zo achteloos voor de zwijnen werd geworpen. Wat mijn eigen schuld was, maar soms ben ik niet in de stemming voor zelfreflectie. In zo’n geval kan wetenschap mij troosten. Daarom besloot ik eens na te gaan, hoeveel tellen ik nu pauze nam om mijn hersens de tijd te geven te registreren dat er weer een pieper veilig is geland.
Drie tellen! Lieve lezers zo weinig tijd hebben die hersens nodig om te weten dat er wat in je maag zit. Een, twee, drie: klaar. De dichter Vroman zei: de mens is een zachte machine. Jazeker en een heel mooie en een heel ingewikkelde!

lees ook eens|: waarom zeggen we het niet gewoon

like Like
Like
1
10 antwoorden
  1. Caroline
    Caroline zegt:

    Goed om dit weer eens te gaan toepassen. Ik hou ervan om door te eten, vooral als het erg lekker smaakt. Beter is om mindful te eten, bewust te genieten van elke hap.

    Doet me ook denken aan een Van Kooten & De Bie uitzending van vroeger:

    ”En goed kauwe, dat is belangrijk, goed kauwe hè, dat je ete gelijkmatig in je bloed komp. Goed kauwe is je halve ete…”

    Beantwoorden
  2. Daniëlle Springer
    Daniëlle Springer zegt:

    Ik heb ook wel eens gelezen dat na +/- 20 minuten je het pas voelt of je vol zit of niet. Denk dat het wel een goede techniek kan zijn om er zo bewust mee bezig te zijn.

    Beantwoorden
  3. Lizette
    Lizette zegt:

    Ik probeer altijd mindful te eten. Komt denk ik op hetzelfde neer en werkt enorm om minder te eten, omdat ik er veel bewuster van ben. (In plaats van inladen; waar ik anders wel een handje van heb ;-) )

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)