Vrouw en werk: WO1 en de fabriek

WO1

WO1 had een geweldige invloed op de positie van de werkende vrouw

De Eerste Wereldoorlog is een oorlog waar wij in Nederland weinig tot niets mee hebben. Nederland deed in die oorlog namelijk niet mee. Het leven was tussen 1914 en 1918 in Nederland wel wat lastig, waarover later meer, maar onze mannen sneuvelden niet bij honderden tegelijk in de loopgraven.

In de rest van Europa heeft WO 1 diepe, diepe sporen nagelaten. Het heeft voor enorme veranderingen gezorgd sociaal, maatschappelijk en in de kunst. Dit stukje gaat over het effect van WO 1 op de werkende positie van de vrouw ( ook in het neutrale Nederland)

Werken buitenshuis deed een vrouw voor WO1 niet of nauwelijks

Het buitenshuis werken van getrouwde vrouwen was iets wat rond 1900 niet echt bestond. Als moeder de vrouw bij moest springen om het gezin te kunnen onderhouden, dan gebeurde dat in bijbaantjes. Hulp in de huishouding, wassen en strijken voor anderen, echtgenoot assisteren wanneer deze een eigen bedrijf heeft. Maar de algemene norm was dat een vrouw, vanwege haar tere gestel, thuis was. En voor het huis en de kinderen zorgde. Dat je een behoorlijk stevig gestel moet hebben om 13 kinderen op de wereld te zetten, schoon en in de kleren te houden, is een argument wat in die tijd kennelijk niet gebruikt werd. Tenminste: ik heb het nooit gehoord

In WO1 verdwenen vele, zo niet bijna alle jonge mannen naar het front. Er werd oorlog gevoerd op een tot dan toe volkomen onbekende schaal. Dank zij de fantastische uitvindingen in de laatste decennia zoals bijvoorbeeld de auto en het vliegtuig, bleek het ook mogelijk om fantastische moordwapens te maken. Zoals tanks en vliegtuigen die gifgas verspreidden.

Met het letterlijk verdwijnen van zoveel mannen ontstonden grote economische problemen. De fabrieken moesten wel blijven draaien, sterker nog ze moesten harder draaien dan ooit! Immers er moest naast het normale, oorlogstuig gemaakt worden.

Er zat niks anders op: Vrouwen moesten de plek van de mannen innemen in de fabrieken, ondanks hun tere gestel. Dat gebeurde zowel in Duitsland als in  Engeland. Bij het Duitse staal- en wapenconcern Krupp werkten aan het eind van 1914  duizend arbeidsters (De socialistische gids 1 juni 1916). Op 1 april 1916 waren dit er dertienduizend. 
In Engeland werkten op een gegeven moment een miljoen vrouwen.

Tot hun stomme verbazing moesten de heren der schepping toe geven dat ze het uitstekend deden. Wordt vervolgd

meer lezen? Lees eens Vernieuwing

like Like
12 antwoorden
  1. Rory
    Rory zegt:

    Ik weet nog zo goed dat mijn Oma mij vertelde (ze is in de negentig geworden) dat toen ze ging trouwen, ze onmiddellijk moest stoppen met werken. En dat terwijl ze het zo leuk vond om te doen. Als ik dat hoor, dan kan ik nog weleens met mijn oren klapperen. Hoe bestaat het? En daar moet ik ook aan denken als ik dit lees.

    Beantwoorden
  2. Jasmina
    Jasmina zegt:

    ik ben blij dat we nu in een hele andere tijd leven..waar vrouwen zelf kiezem voor hun toekomst en niet meer afhankelijk zijn van een man

    Beantwoorden
  3. Melanie Hoogvliet
    Melanie Hoogvliet zegt:

    Wat een interessante blog ik ben nu al benieuwd naar het vervolg. Ik vind het namelijk altijd fijn om dingen te leren. Vaak is deze rol verdeling nog steeds in stand.

    Beantwoorden
  4. Irene
    Irene zegt:

    Ik ben er niet zo zeker van dat het zwakke gestel een rol speelde in de rolverdeling tussen mannen en vrouwen. Ik vermoed, maar dat zal mijn kwade genius wel zijn, dat de heren het wel makkelijk vonden dat ze thuis zo konden aanschuiven aan een voedzame maaltijd, dat hun kleren op keurige stapeltjes gewassen en gestreken klaar lagen en dat ze zich niet met de opvoeding van de kinderen hoefde te bemoeien.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)