Lieve Irene, over verkleinwoordjes en er jong uitzien
Ja, het is wat met die verkleinwoordjes? Ik moet zeggen dat ik er super gevoelig voor ben maar dat is om een andere reden. Ik zie er namelijk voor mijn leeftijd nogal jong uit. En het is niet alleen mijn uiterlijk maar ik voel me ook jong. Vaak heb ik het over ‘die bejaarde mevrouw’ om dan van mijn partner te horen: ‘maar An, jij bent ouder dan die mevrouw hoor!’ Dan kijk ik met ongeloof naar mezelf en denk oh ja, dat is waar. Menigeen zou dat graag willen natuurlijk, maar als je zoals ik soms vijftien jaar of meer jonger wordt geschat dan je werkelijk bent dan is het niet leuk meer. Het heeft ook consequenties in de zin van dat ik er altijd een soort van tussenin zit. Ik hoor niet bij de mensen van mijn leeftijd maar ook niet bij hen waar ik me gevoelsmatig bij thuis voel. Die kijken dan weer naar mij met zo’n blik van wat moet dat oud wijf van ons.
super allergisch voor jong…
Je begrijpt nu misschien wel, Irene dat ik super allergisch ben voor alles wat mij kleiner maakt. Toen ik zestien was en voor het eerst op de mobilet (=brommer uit de jaren ’60) van mijn zus mocht rijden, reed ik alleen maar heen en weer voor het politiebureau. Ik hoopte dat ze me aan zouden houden zodat ik kon zeggen: ‘maar ik ben 16 hoor!’ Natuurlijk gebeurde dat niet. Het was een dorp van een paar duizend inwoners en de politie wist heus wel dat ik er een van Piet de Jong was en dat mijn broers en zussen er allemaal wat jonger uitzagen,dat zat gewoon in de familie. Dus die agenten zaten zich waarschijnlijk kostelijk te amuseren in dat bureau.
nog zo’n voorbeeld
Nog een voorbeeld om mijn trauma te bevestigen. Ik had een afspraak bij de huisarts. Het was een invalster. Ik zat nog alleen in de wachtkamer en dacht wat duurt het toch lang. Zouden ze mij vergeten zijn? Wel liep er telkens een mevrouw voorbij die een blik in de wachtruimte wierp en na enige aarzeling weer door liep. Pas de vijfde keer dat ze passeerde vroeg ze aarzelend: ‘mevrouw de Jong?’
Inmiddels ben ik grijs en rimpels plooien mijn gezicht. De vijftien jaar is gereduceerd tot zo’n jaar of acht. Maar toch heb ik nog steeds de neiging om vier/vijf maanden voor ik jarig ben mijn volgende leeftijd al te noemen als mensen vragen hoe oud ik ben.
Nee Irene, mannen gebruiken zelf geen verkleinwoorden. Of toch? Mijn broer zei laatst toen ik zei dat hij er nog goed uitzag. ‘Ja he, alleen een klein buikje,’ en hij wees naar zijn buik. Dus ze doen het zelden. Maar als ze het doen, doen ze het meteen dubbelop: een klein buikje!
lees ook van anneke de jong Makke schapen of Home
Ik hou wel van verkleinwoordjes, maar je moet wel goed oppassen in welke context zodat het niet infantiel wordt als het over iets serieus gaat.
zo grappig. ik heb het ook een keer gehad toen ik wijn kocht en ik toch echt al in de dertig was
Herkenbaar! Ik zie er ook jonger uit dan dat ik ben. Ik kom uit 1979. Een soortgelijke situatie als Melanie (reactie hierboven) heb ik jaren geleden ook gehad. Wilde ik alcohol kopen, werd mij gevraagd om mijn legitimatie. In tegenstelling tot Melanie vond ik dat dus wel heel vervelend. Jonger geschat worden vind ik niet erg, maar 20 jaar jonger vind ik wel vervelend.
Als ik gepensioneerd ben en jonger wordt geschat, dan zou ik dat denk ik wel leuk vinden.
Zo word ik altijd een jaar of 16 geschat, terwijl ik ik toch echt uit 1997 kom 🤣. Moet je de gezichte acher de kassa eens zien als ik iets met alchol of een lot uit de loterij mee neem en ze vragen om mijn paspoort
Oh zo herkenbaar. Bij mij denken ze dat ik de zus ben van mijn kinderen die inmiddels al 18 en 20 zijn :) Ik hou het maar zo en zeg bij voorbaat: ik ben 21 hoor…
Mensen geloven vaak niet dat ik 51 ben en reageren verbaasd met een ‘echt waar?’ Maar in mijn hart ben ik nog steeds een huppelend meisje, alleen mijn knieën denken daar anders over.
Jonger uitzien is gezien als een kans maar kan soms idd vervelend zijn.Met uw artikel zien wij de andere kant van het verhaal.
Oooh dit is zo herkenbaar ik zie er blijkbaar ook veel jonger uit dan ik ben. Vorige week nog ging ik naar de supermarkt en kocht een flesje bier ( Ik drink zelf niet maar ik doe dat elk jaar op de verjaardag van me vader om voor hem te proosten hij dronk graag bier) Dus ik wil dat flesje afrekening mevr… Mag ik misschien even u id zien misschien zit ik er helemaal naast maar ik denk toch echt dat ik het moet vragen. Ik begin te lachen en zg natuurlijk meisje beter het zekere voor het onzekere nemen maar je zit er helemaal naast want ik ben al 36 ;) Toen zei dat meisje heel lief nou mevr dan moet u het maar als groot compliment zien. Maar toen ik jonger was kon ik daar zo boos om worden dan wilde ik met me vrienden naar de disco en kwam ik gewoon niet binnen terwijl hun allemaal een stuk jonger waren als mij. Zelfs als ik me id liet zien waagde ze het nog te zeggen dat het wel de id van me zus zou zijn.