Het leven van een imitator
denk niet dat het leven van imitators over rozen gaat…
Soms valt mijn oog op een artikel, waar ik zo hard om moet lachen. En dat is fijn, want laten we eerlijk zijn: het is toch een boel leed wat er in de krant staat.
De eerlijkheid gebied me te vertellen dat ik waarschijnlijk ook wel uit leedvermaak heb zitten grinniken.
De drie imitators.
Wat was er aan de hand? Nou , luister Adele is afgevallen. Veel afgevallen, ze is gewoon een ander mens geworden. Reden tot grote vreugde zou je zeggen. Overgewicht is nu eenmaal niet gezond, een ster van het formaat van Adele heeft toch ook in zekere mate een voorbeeldfunctie. Kortom: het kan allemaal niet beter. Inderdaad, behalve voor Adele’s 3 imitators…
Daar sta je dan, als na-aaper…
En daar, beste lezer, moest ik nou toch zo verschrikkelijk om lachen.
Ik zie daar onmiddellijk een roman in. Stel je voor: je leven bestaat uit het nadoen van iemand anders. Uren ben je bezig, iemands loop en houding te bestuderen, zijn stembuigingen en klankkleur.
Want dat is je inkomen, dat is je baan ! Hoe meer je op de ander lijkt, hoe beter je verdient. ( Zegt een van de drie dames)
En dan verandert de echte beroemdheid ineens totaal. Daar sta je dan met je goede fatsoen. Wat nu?
Persoonlijk zou ik zeggen: hou lekker op met een ander te zijn en wordt gewoon jezelf.
Ik wil wel toegeven dat dat enigszins een cliché is, en dat jezelf zijn bovendien ook niet direct eenvoudig is. Maar toch.
Het moet voor een imitator toch een bevrijdend vooruitzicht zijn. Je kan je kleden zoals het je uitkomt, je kan een lied zingen zoals jij vindt dat het gezongen moet worden. Je kan lachen zoals je normaal lacht. Heerlijk!
Maar wat gaan de ze doen, die drie?
Om het nog erger te maken, niemand weet of het beperkt blijft tot afvallen. Het kan nog erger, ze kan ook anders gaan zingen. Kan je gewoon de Adele van vroeger blijven? En nog steeds in de picture staan. Of moet je je idool volgen en ook de donuts laten staan??
Ze zijn in twijfel, alle drie.
Maar jezelf worden, die oplossing zien ze alle drie kennelijk niet….Arme imitators
lees: het zomerjurkje
Ik vind wel dat Adele wat is doorgeslagen, want ze ziet er behoorlijk dun uit en dat kan voor veel meiden natuurlijk ook het verkeerde voorbeeld zijn.
Tja..echt hé! Het wordt erger als echt jezelf naar chirurg zodat precies zoals je idool
Waar een mens zich druk om kan maken. Haha. Stem blijft het belangrijkste lijkt me.
Oh, dat lijkt me inderdaad lastig zeg! Vreselijk ook wel, om je hele leven op te hangen aan iemand anders. Waar blijf je zelf dan?
Vind het toch altijd een bijzonder fenomeen..laatst zag ik op tv een imitator van andre hazes…en dat was gewoon een vrouw..zo bizar
Ik moet daar ook wel een beetje om lachen eerlijk gezegd. Nooit eerder heb ik daar over nagedacht
als je niet jezelf kunt blijven heb je een issue denk ik dan, want waarom een ander na doen? nee ik loop daar met een boog omheen want ik wil puur natuur hebben
Ik las het ook en had onderhand dezelfde gedachte, maar aan de andere kant; Van Elvis lopen er ook tig imitators rond, van dun tot dik en alles ertussen in. Als ze nu ene heel andere stijl muziek gaat maken dan is het juist goed dat die imitators op gewicht blijven. En dan is er weer extra ruimte voor slanke imitators voor haar nieuwe muziek. Ze zorgt gewoon voor extra werkgelegenheid: slankere imitators voor haar nieuwe en gezette imitators voor haar oude muziek. Krijg je straks Adele duo-imitators
Ik ben inderdaad van mening om altijd bij jezelf te blijven, zo blijf je uniek en interessant.