Deze week staat heel Nederland weer op zijn kop. Een homokoppel in elkaargeslagen. Met of zonder betonschaar, dat doet er nog niet eens toe! Het is zonder enige vorm van respect.

Het gevolg hiervan is weer eindeloze discussies bij Pauw en RTL Late Night, eindeloze meldingen in de media en weer diverse protesttochten tegen dit zinloze geweld….Nu vroeg ik me af, waar houden we deze protesttochten eigenlijk voor? Voor volwassen mensen die van elkaar houden en toevallig hetzelfde geslacht hebben. Willen we dit nog in 2017? Lijkt me niet. Moeten we dit nog in 2017? Blijkbaar wel.

Als ik in diezelfde week door mijn Facebook scrol en lees dat een meisje van 2,5 jaar met het downsyndroom belachelijk gemaakt wordt door vier oudere dames van ongeveer veertig jaar weet ik niet wat ik erger vindt. Als ik vervolgens verder lees, schrijft deze strijdlustige moeder dat het meisje van 2,5 jaar ook nog vrolijk naar deze dames zwaaide. En dus ook geen flauw benul had van wat deze dames eigenlijk deden of bedoelden…. En misschien, misschien is dat maar goed ook!

Waar zit dat beetje respect

We leven in Nederland. Een land waar veel kan en mag. Waar we gelukkig veel rechten hebben en waar je gezien wordt als mens. Maar aan de andere kant zijn we een land dat listige achterbakse randjes aan het ontwikkelen is. Ik vraag me nu zelfs af of deze jongens die als discriminerend bestempeld worden vanwege hun ‘geweld tegen homo’s’ veel slechter zijn dan deze vier oudere dames! Waar zit dat beetje respect? Want wat zij deden grenst ergens ook weer aan een bepaald naar gebied.

ik wil weer trots kunnen zijn

Ik wil weer trots op ons Nederland kunnen zijn. Trots op een land waar we ervoor elkaar zijn. Dat wordt nu ook van ons verwacht vanuit de overheid. Waarin we beseffen dat we het goed hebben en waarin we elkaar steunen in plaats van elkaar belachelijk maken! Of we nou een grote neus hebben, het downsyndroom of homoseksueel zijn. Kunnen we niet een beetje liever voor elkaar zijn? Ieder mens leeft om te leven, om te genieten van die fijne kleine dingen die het leven ieder van ons te bieden heeft. Wij Nederlanders zouden voorlopen op een groot deel van de wereld qua geluk. Maar hoezo ontnemen we dat beetje geluk dan net zo makkelijk weer van elkaar?

Dit dappere meisje van 2,5 jaar zal waarschijnlijk naar meer idiote mensen zwaaien, lachen en haar beetje geluk willen overbrengen op de ander. Waren er maar meer zoals zij!

Jes

Lees ook: Blijft mr Right, mr Right?

like Like
0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)