de queen bees van het schoolplein waar zouden ze zijn...

Heb jij dat nou ook? Dat je omkijkt naar je weg die je in je leven afgewandeld bent, en dat je je ineens afvraagt: He zou het nou toch zijn met….? Waar zijn de queen bees en waar zijn die leuke jongens allemaal gebleven….

Komt het door de leeftijd? De wetenschap dat je de helft of meer van je leven er op hebt zitten. En dat je je ineens beseft hoeveel tijd dat is ?
Of komt het door een bepaalde gebeurtenis?
Ineens kwam ik terug in het stadje waar ik op groeide, ik was er in geen tientallen jaren meer geweest.

waar zijn de queen bees

Dan is het misschien wel logisch, dat een mens denkt: Hou zou het nou toch zijn, met Joke en Marjan en Gerda: de queen bees van de klas?

Zijn ze nog steeds queen bees

Zijn ze nog steeds queen bees, of zijn ze gezapige huismoekes geworden? Het is toch leuk daar over te fantaseren… Wat is er toch gebeurd met Paultje en Kootje en Wim en Bas? Oké, van Paultje weet ik dat hij architect is geworden. Maar wat zeg dat nou? Is hij gelukkig, heeft hij kinderen, en “what makes him tick…”. Zou ik zoals ik vroeger uren met hem kon spelen, nu nog uren met hem kunnen kletsen?
Het zou gewoon leuk zijn om te weten allemaal.

Het gekke is – en wie weet waarom dat zo is, mag het zeggen…., maar dat soort vragen heb ik nu helemaal niet met de klasgenoten van de middelbare school. Misschien is dat wel omdat we in onze middelbare school carrière, zo verschrikkelijk met onszelf bezig zijn, dat we – hoe dol we ook op onze vriendinnen zijn we niet echt de ruimte in ons hoofd en hart voor ze hebben. En zij op hun beurt niet voor ons…

Hoe anders met vrienden en vriendinnen uit de opleidingstijd. Op wat we arrogant DE academie noemden. We stonden voor elkaar, hielden nachtenlange gesprekken en waren een integraal deel van elkaars leven.
We zijn uitgewaaierd, elkaar kwijt geraakt. Na heel lang zoeken vond ik er een vriendin terug. We belden en terwijl we de jaren invulden, vielen ze ook weg…

en ik blijf me afvragen….

De anderen heb ik niet gevonden. Is dat erg ? Nee het is niet erg. Ons leven verandert er niet meer door. Maar het is wel spijtig. En ik blijf me afvragen: waar is dan toch mijn Roeltje gebleven.Ze is niet op facebook en ook niet op schoolbanken, laat staan op LinkedIn. Waar zou ze toch zijn, mijn Roeltje? Het wordt hoog tijd dat we van onze laatste maandgeld, samen een fles jenever kopen om samen op te drinken

lees ook eens: de zoon die niet mocht sterven