een roman is snel geschreven, lees maar mee...

Soms is het echte leven bijna een roman

Geheel in overeenstemming met de onrustige tijden waarin we ons op dit moment bevinden, ging de wind vannacht te keer. Ik zou graag melden dat mijn gedachten even onrustig en woest te keer gingen, dat zou voor het schrijven van een fantasyroman heel mooi uitkomen.
Helaas, ik zit hier geen fictie te schrijven, ik vertel over de werkelijkheid en die was dat ik heerlijk onbekommerd lag te snurken.

Totdat… Totdat manlief mopperend en grommend het bed weer instapte. He, was hij weggeweest dan? Toch jammer dat dit geen liefdesroman moet worden, dan zou ik er wel raad mee geweten hebben: man verlaat stiekem de echtelijke sponde. Reken maar dat dat smullen zou zijn geweest.

Helaas, nu moet ik wakker worden, het gebrom klinkt te diep. “watistur”, mompel ik. “Het raam in de andere slaapkamer is er uitgewaaid”, zegt hij. Ik heb het zo goed en zo kwaad als het kan vastgezet.
“Oeps”, zeg ik en “goed zo.” “Wie zet er nu ook een raam open”, moppert manlief. Ik zeg niks, ik opper zelfs niet dat ramen daar toch voor zijn. Dat is maar goed ook, want we horen een harde knal. Juist lezer! Raam weer open gewaaid. Terwijl ik het raam vasthoud, draait manlief een schroef in de vensterbank en zet het klapperende raam daaraan vast.

is het leven een sprookje?

We gaan weer naar bed. Het is doodstil… Als dit nu een sprookje was, kwamen toen wij sliepen kaboutertjes om het raam te maken. Helaas, niks is minder waar. Het raam waait niet meer weg, maar het kan nog steeds niet dicht.

of een detective roman

Manlief haalt de ladder uit de garage, zet die tegen het huis en klimt omhoog in een poging het raam van buitenaf weer op zijn plaats te krijgen. Ik vind dat die ladder niet zo lekker staat. Ware dit een detective roman, dan gaf ik die ladder nu een zetje… Perfecte misdaad, was het per ongeluk? Of toch expres…

Dit is geen roman, dit is het leven. Dus ik zeg: “Schat, bel alsjeblieft de timmerman!”
Dat doet hij!

lees ook eens Onderweg naar Frankrijk