Over smaak valt te twisten
Als manlief en ik in Duitsland waren dan aten we altijd een keer een Bratwurst. Niet omdat we die dingen nou zo lekker vonden. Meer in het kader van “when in Rome do as the Romans do”. En echt vies waren ze nou ook weer niet, zolang je het bij eentje houdt is een broodje Bratwurst prima te doen.
De laatste keer dat we er eentje aten, was inmiddels 10 jaar geleden, op een kerstmarkt in een klein dorpje. Een snoezig kerstmarktje dat – tot mijn stomme verbazing – enorm veel leuke originele en zelfs handgemaakte kerstspulletjes verkocht. Nog betaalbaar ook, ik was helemaal in mijn element.
De beker voor de Gluhwein had 5 euro statiegeld, nou die bracht ik netjes terug, wensend dat wij dit in Nederland ook hadden. Want als het geld gaat kosten, willen Nederlanders ineens best milieubewust bezig zijn.
Daar dus, in die idyllische omstandigheden, nuttigden manlief en ik een broodje Brat. Met zuurkool om het feest volledig te maken.
En toen vonden we dat genoeg Romeins met de Romeinen waren geweest.
Tot drie dagen geleden, we waren na een paar heerlijke dagen in het Duitse Hesse op weg naar huis.
En stopte bij een benzine station. Niet om te tanken, dat doe je in een dorp (zei ik iets over Hollanders en geld) We moesten onszelf enigszins bij vullen.
Ik kan niet zeggen dat er langs de kant van de snelweg niks te eten is te krijgen. Eten in overvloed!
Maar…allemaal zo zwaar, zo vet, zo weinig voor mensen die op hun cholesterol moeten letten.
“Ach”, zei ik tegen manlief “het is toch allemaal niet gezond en when in Rome…”
Hij bestelde een broodje Bratwurst. Eentje ja, daar heb je met twee man echt voldoende aan.
We gingen buiten zitten, in het zonnetje. Hij nam een hap. Ik nam een hap…
Hij keek mij aan, ik keek hem aan.
Manlief liet zijn broodje zakken.
“Je kan deze bratwurst volgens mij best vegetarisch noemen”, zei hij.
Ik knikte. “maar dat is hij niet”, zei ik somber.
“Vroeger was hij vet”, zuchtte manlief.
“Dat was ook vies” zuchtte ik.
Arme Bratwurst, hij kan het ook nooit goed doen….
meer verhalen over eten? Lees Kon jouw moeder koken
Wij komen regelmatig in Duitsland of reizen door Duitsland heen, dus ja, we hebben ze vaak genoeg gegeten. Soms inderdaad erg lekker, soms ook veel te vet, maar de laatste tijd ga ik liever voor een belegd broodje. Misschien ook niet altijd gezond, maar voor mijn gevoel wel minder vettig.
Haha, ik ga meer voor iets dat ik echt lekker vind. Anders blijft het gewoon staan bij mij :)
Ik probeer ook altijd lokaal eten, maar de bratworst gaat er bij mij niet in. Ik vind het er niet erg aantrekkelijk uit zien en ze zijn altijd zo ontzettend groot. Veel te groot voor mij
Haha! Ik heb redelijk veel gereisd en daardoor leer je echt om je aan te passen. In principe eet ik ook altijd lokale zaken, tenzij ik het echt associeer met dierenleed. Vind het ook leuk om op de kaart zomaar wat aan te prikken. De glühwein-bekers met statiegeld herinner ik me inderdaad ook. Dat zal in deze tijd wel even anders gaan ;)
heerlijk geschreven weer :) ik kon trouwens vroeger echt wel genieten van zo’n lekkere bratwurst
Heerlijk! De echte Bratwurst vind ik zooooooo lekker. Toen mijn vriendin nog in Frankfurt woonde had je inderdaad zo’n marktje met Sekt. Je ‘huurde’ een Sekt-glas en ging zo alle kraampjes af. En dan natuurlijk een Bratwurst met van die gelige saus. Man, wat lekker. Eens in de zoveel tijd moet je dat gewoon eten. Maar dan wel in Duitsland of bij zo’n Rasthaus (zo heet dat toch)? langs de snelweg.
Zo’n Bratwurst vind ik inderdaad wel typisch Duits. Zelf neem ik er nooit eentje, want het lijkt me zo vet. Maar mijn man lust ze graag.
leuk geschreven weer en hier word dat echt niet gegeten, wij eten geen varken en hoe lekker het ook ruikt of er uit ziet…nope doorlopen met die handel haha