Onderweg hoef je je nooit te vervelen…

onderweg

ik ben vaak onderweg en geloof me: ik verveel me nooit.

Ik neem  de trein naar Gouda, vanuit het dorp waar ik woon, bepaald geen wereldreis.
De trein is op tijd ( toch gek dat dit me verbaasd ) blij stap ik in en zoek een plekje om even lekker te kunnen soezen. Maar ondertussen hou ik de oren gespitst. Jarenlange reis ervaring heeft me geleerd dat je onderweg veel mee kan maken. Zonde om te laten lopen.

Onderweg luister ik het volgende gesprek schaamteloos af

En ja hoor!
Aan de andere kant van het gangpad zitten 3 pubermeisjes, die zoals pubermeisjes dat doen, honderduit kletsen. Het onderwerp van gesprek is het nieuwe station dat binnenkort open gaat. Dat lijkt voor een van de drie dames een makkelijker reis op  te leveren.
“Nee hoor”, zegt de  dame in kwestie ferm. “allemaal pedo kinderen daar”. Nu spits ik mijn oren: pedo kinderen?? Gelukkig voor mij, begrijpen haar vriendinnen haar ook niet. “Van die slecht opgevoede kinderen”, legt ze uit. “Hangjongeren, achterstandswijk…nou ja, je weet wel, pedo kinderen”

Taal is een levend iets en daarom fascineert het me altijd. Zit hier misschien een stukje in?

Even wachten

Aangekomen in Gouda krijg ik een apje: mijn vriendin is wat later. ( toch gek dat dit me niet verbaasd). Maar het hindert niks: genoeg te zien. Wat doet een half opgegeten hamburger, keurig in het doosje OP een prullenbak? Waarom ligt die er niet in? Ik vraag het me af, en net op dat moment stopt een oudere heer met zijn fiets voor de prullenbak. Hij haalt een zak kadetjes ( zo te zien niet besmeerd)  uit zijn fietstas en gooit die IN de prullenbak.
Ik kijk er met verbazing naar.

Voedselverspilling, zit daar misschien een stukje in? Moet ik onderweg toch eens beter op gaan letten.

Mijn vriendin arriveert en gezamenlijk lopen wij richting de Grote Markt. Wij nemen de voetgangers route, maar moeten even wachten voor het stoplicht. Een bus buigt naar rechts.
Door het afslaan van de bus, wordt een man die samen met een klein jongetje op de weg loopt, de stoep opgeduwd.
Kan gebeuren, denk je. De man denkt daar anders over. Hij ramt op de bus deur. Daar trekt de bus zich natuurlijk niks van aan…
Woedend rent de man de bus achterna en gooit zijn beker koffie tegen de snel verdwijnende achterkant.
Het arme kindje staat erbarmelijk te huilen….

Nee dit is niet leuk. Mijn vriendin en ik kijken elkaar verbijsterd aan.
Onderweg hoef je je niet te vervelen. Maar niet alles is even leuk.

lees ook: gewenning is een vreemd verschijnsel

like Like
6 antwoorden
  1. Jeanine
    Jeanine zegt:

    Haha met open mond gelezen. Bizar sommige dingen. Heb nu wel medelijden met dat kindje met vader die nodig een cursus anger management nodig heeft.

    Beantwoorden
  2. Eva
    Eva zegt:

    Het klopt zeker dat je je onderweg niet hoeft te vervelend. Toen ik nog regelmatig ver reisde met de trein moest ik me soms echt even afsluiten van alles wat je om je heen hoort. Want sommige dingen wil je namelijk echt niet horen

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)