Mopperen op jezelf
De partner van een va mijn vriendinnen, begrijpt niet dat mensen op zichzelf kunnen mopperen
Sterker nog, ze kan lichtelijk nijdig worden op deze gewoonte. Ze vind het werkelijk zonde van de energie. Wat gebeurt is, is gebeurt, daar verander je niks meer aan. Dus daar moet je niet meer over zeuren.
Een potje mopperen op jezelf…
Ik mopper met grote regelmaat op mezelf, en deze benadering is volkomen nieuw voor me. Nu vind ik het altijd prettig als ik min of meer gedwongen wordt, mijn eigen gewoonten eens onder de loep te nemen. Eigen gewoontes heb je jezelf ook maar op een dag aangeleerd tenslotte.
Ik moet bekennen het zou me zwaar vallen als ik – onder het motto verspilde energie – niet meer mocht mopperen op mezelf. En dat maakt me echt nieuwsgierig. Wat maakt mopperen op mezelf dan toch zo aantrekkelijk?
Opluchting.
Ik maak niet graag fouten, dat verbaast je natuurlijk. Jij vindt het vast enig om te blunderen…
Even serieus, door eens even flink nijdig op mezelf te worden, blaas ik lekker stoom af en dat haalt de scherpe randjes van de situatie. Het is natuurlijk nog steeds stom van me, maar niet meer zo pijnlijk stom. (ik hoop dat je me kan volgen)
Mopperen en balans opmaken
Al mopperend maak ik ook balans op. Ik vraag me af wie en wat die fout nu heeft veroorzaakt. Waarom het allemaal zo is gelopen als het is gelopen. En dat is goud. Door in kaart te brengen wat er fout ging, krijg ik een beeld wat ik kan verbeteren in de toekomst. Zodat ik in het vervolg tenminste andere fouten maak, maar deze in ieder geval niet meer.
We gaan toch niet…
En dit inzicht brengt me terug naar de school waar ik jaren gewerkt heb. Het is me meer dan eens gebeurt dat ik riep: “ik wil graag weten waarom dit mis gingâ€. Waarop er altijd wel collega’s waren die verontwaardigd zeiden: “ Zeg, we gaan toch geen schuldigen aanwijzen??†Mijn pleidooi dat je niets kan veranderen als je niet weet waarom het fout gaat, viel bij hen altijd in keihard bestraatte onvruchtbare grond…
Achteraf gezien denk ik, dat zij misschien geen zin hadden om op zich zelf te mopperen….
zin in iets vrolijks? Lees : zomaar wat geluksmomentjes in de trein of ik heb een opstandige bui
Ik ben niet zo’n mopperaar want daar los je niks mee op! Ik ben wel een piekeraar maar ook daar wordt ik steeds beter in.
Ik probeer in zo een situatie om te denken. Wat gaat er wel goed?
Zonde van de energie. Alles wat je aandacht geeft groeit.
zonde van je energie om het niet te doen…als je er geen aandacht aan besteedt, leer je ook niks, dat probeer ik te zeggen
Met klussen hoort mopperen/vloeken erbij, als het niet direct lukt is het een mooie uitlaatklep. Daarom klus ik het liefst alleen, want anders komt qua vloeken mijn Rotterdamse achtergrond duidelijk naar buiten, en denkt degene met wie ik aan het klussen ben dat het richting diegene gericht is., terwijl het gewoon een mooie uitlaatklep is;-). En bovendien geeft het soms net het laatste zetje om iets wel te laten slagen.
just ! een pleidooi voor de uitlatklep, dan weer vrolijk verder!
Ik ben niet zo’n mopperaar, dus ook niet op mezelf. Soms als ik iets laat vallen of mijn voet stoot ofzo, dan wil ik wel eens iets roepen. Maar dat was het dan ook wel.
aiii, je voet stoten, dat kan zo pijnlijk zijn
Oh ja hoor, ik mopper ook op mezelf, vaak genoeg. Ik heb nog al slechte ogen, dus weet altijd waardoor het komt, maar als ik mijn tenen weer stoot, de tafel ineens naar voren is gezet en ik er tegen aan loop ( niemand heeft die tafel verzet hoor, maar ik mopper dan wel) of een glas laat vallen, oh dan kan ik me daar een partij mopperen. Ze weten het hier in huis.
slechte ogen, ik heb ze ook, het kan soms zo gekmakend onhandig zijn…