Kaasbroodjes bedrog.
Het droeve verhaal van het kaasbroodje…
Ken je dat? Je hebt ineens ontzettende trek, heel stevige trek, zeg maar honger. Alhoewel, je weet dat je geen honger hebt, want…( de stem van je moeder blijft eeuwig in je achterhoofd wonen)
Goed dan, je hebt stevige trek en het is vijf uur. Als je nu gaat eten, dan lust je straks je eten niet meer ( zei ik iets over die stem van je moeder??)
Mij overviel dat op het station Rotterdam. Het Centraal Station om precies te zijn. En op een groot station, kan je je buik drie keer kogelrond eten: keus genoeg. Mijn vervolg trein zou over 20 minuten vertrekken: tijd genoeg om iets lekkers te halen.
Ik zou over anderhalf uur thuis zijn, als ik de NS mocht geloven. Maar dat deed ik natuurlijk niet, de NS heeft mij al zoveel wijs gemaakt. Reden te meer dus om pad te gaan en wat te eten te scoren.
Vast besloten neem ik de roltrap naar beneden. De keuze is reuze. Aarzelend dwaal ik van broodjes zaak naar snackbar, naar Donner kebab en naar Pasta’s van Julietta… Allemaal heel erg lekker. Maar, daar heb je die stem weer: over 2 uur ga je eten…
Die heerlijke geur
Dan worden mijn neusvleugels getroffen door de geur van kaasbroodjes…
Onmiddellijk vergeet ik de ciabatta met filet American en ei, weg is de gedachte aan een bak pasta salade. Kaasbroodjes!! Die heb ik in geen eeuwen gegeten! En wat ruiken ze lekker.
Razendsnel maak ik mezelf wijs dat daar veel minder calorieën in zitten dan in een broodje gezond, want daar schijnen dus echt zo veel calorieën in te zitten, dat je het niet wil weten. Ik kan dit verrukkelijke kaasbroodje gewoon eten en straks eet ik ook nog gewoon mijn bordje met gezonde vitamientjes en zo leeg…
Daar ga ik met mijn kaasbroodje!
En dus schep ik zo’n heerlijk knapperig broodje in een zakje, loop naar de kassa (gelukkig er staat niemand! ) reken af en maak dat ik naar de roltrap kom. Mijn trein er al staat, zeker te weten ….nog 2 minuten en ik zit comfortabel in de trein. Rust en ruimte om te smullen!
Op de roltrap ruikt het kaasbroodje TE lekker, niemand die me ziet en ik ben toevallig toch eigen baas.
Ik neem een hapje…
Wat een desillusie…ik eet een hap vettig karton, als het karton is, het kan ook zaagsel zijn. Iets moet dit gestolde vet bij elkaar houden…wie weet is het wel stijfsel…
Dit voelt als een knul die zo leuk lacht, maar niet kan zoenen. Dit voelt als een feest waar maar 3 mensen zijn gekomen, dit is precies de verkeerde bos bloemen die je kinderen met zorg voor je hebben uitgezocht…dit is…niks. He-le-maal niks.
Aangekomen in de trein, eet ik dat kaasbroodje op. Waarom?
lees ook: hoe met vakantie gaan kan veranderen
Heel herkenbaar. Ik heb al veel dingen gekocht in treinstations waar ik achteraf spijt van had. Panos is bv. zoiets waar ik instant van ga walgen en buikpijn van krijg.
oh, dat is zo tegenvallen dat! Ik was in Italië en had het voor met ene tiramesu en een zogenaamde limoncello……. die avn de aldi zijn zelfs veel beter,z it je daar in Italië!
wel heel leuk geschreven…. herkenbaarheid troef!
aaaahhh. ik vind het sneu, maar ik moet stiekem ook wel lachen…
Haha heel herkenbaar, en dat je het dan ook gewoon op eet zonder dat je eigenlijk weet waarom ;p!
en dat terwijl er zoveel lekkere dingen op de wereld zijn…
Balen zeg! Jammer dat de smaak niet zo goed was als de geur. Ik snap dat je je afvraagt waarom je hem hebt opgegeten!
Haha, je schrijft echt heel leuk. En ja ik heb dat ook altijd. Dan heb ik ergens zo zin in vette hap en terwijl je eet heb je al spijt.
Dank je wat een leuk compliment
Wat leuk geschreven, ja het is echt iets dat je koopt en meteen weer spijt van krijgt wanneer je de eerste hap neemt
zo fijn dat ik niet de enige ben!
Haha, inderdaad! Ze ruiken altijd zo heerlijk, maar qua smaak kan het eigenlijk van alles zijn…
dat zou nog niet zo erg zijn. Maar qua smaak is het zo vaak : niets…
Oh zo herkenbaar! Soms kan iets waar je dan opeens heel erg veel zin in hebt zo ontzettend tegenvallen. De laatste keer dat ik dat had was met een wafel, je kent de geur vast wel. Maar toen ik een hap nam viel het zo tegen. En dan toch opeten, dat is eigenlijk helemaal zonde. De volgende keer dat ik dit weer meemaak moet ik het gewoon weggooien eigenlijk!
ja, we eten het gewoon op he..weggooien is zonde..hebben we ook geleerd. EN ja: wafels kunnen ook zo heerlijk ruiken