Een genietmomentje voor Nori...

Over een genietmomentje en een kopje thee

Als volwassene heb je heel andere genietmomentjes dan wanneer je jong bent. Ik kan me niet meer goed herinneren wat mijn genietmomentjes destijds waren, maar het waren niet deze:

een volle fruitschaal
Een nieuwe koelkast
Een nieuwe soort thee
Een sta-/zitbureau
Lekker eten maken zonder zakjes/pakjes
De zon die op een speciale manier naar binnen schijnt
De zon die gewoon naar binnen schijnt

Koelkast kapot

Mijn koelkast ging kapot deze week. Soms leek ie het toch te doen maar in het weekend (uiteraard) was het echt klaar. Ik belde op zaterdagmorgen met de witgoedspecialist hier in het dorp en zaterdagmiddag rond 15 uur was ik eigenaar van een helemaal nieuwe koelkast. En gut, wat ben ik er blij mee. Wat waardeer ik de koelkast nu, hahah. Het licht is ook lekker fel. In die oude (die al van 2005 was dus lang mee gedaan) zat nog een who-cares-about-the-environment lampje. Nu heb ik een A++ met ledverlichting.

pittenstop

Nog iets waarvan je denkt dat je de enige bent maar dat is dus niet zo. De pittenop het gasstel. Ik heb een voorkeur. Rechtsvoor is mijn lievelingspit. Als ik een eenpansgerecht heb, is dat de pit. Behalve voor soepen, daarvoor heb ik een lichte voorkeur voor linksvoor. Vlees bak ik rechtsvoor, groenten linksachter en aardappelen/rijst/pasta linksvoor. Rechtsachter is een beetje het zwarte schaap!

Genietmomentje: nieuwe thee

Ik ben een theedrinker. Ik begin mijn dag met koffie maar schakel snel over op thee en anderhalf liter thee per dag is voor mij vrij gewoon. Ik heb ook een hele zooi aan thee. Een paar weken geleden was ik in de supermarkt en er was en nieuwe thee. Mijn hart maakte een sprongetje. Ik deed de rest van mijn boodschappen en het pakje raakte wat op de achtergrond. Tot ik ‘m bij de kassa op de band lege en mijn hart maakte weer een sprongetje. Ik kon niet wachten tot ik thuis was en mijn nieuwe thee kon drinken. Echt bizar is dat. Twintig jaar geleden was me niet eens opgevallen dat er een nieuw soort thee was. En als me dat al wel opviel, had ik mijn schouders opgehaald. Thuisgekomen, water opgezet, boodschappen opgeruimd en een momentje voor mezelf om de nieuwe thee te proberen en yep: het was heerlijk.

Volwassen zijn, zeker wanneer je dit al een tijdje bent/zou moeten zijn, brengt rust en legt de lat stukken lager. Zeker qua genietmomentjes. Daarom ben ik blij dat ik nu, al een tijdje, volwassen ben en de lat niet zo hoog heb liggen. Twintig jaar geleden had ik de sluiting van restaurants, horeca, bioscopen etc heel wat erger gevonden dan nu. Ik vind het vervelend voor de uitbaters maar voor mij. Nee. Niet. Ik neem maar weer es een kopje thee!

meer lezen van Nori? Lees dan : de hypotheek en de ex-kankerpatient

of lees van Felice : ook de aardappel is allochtoon