Even een blokje om…

blokje om

Ik zie sterretjes, ik heb vierkante ogen. Uren, wat zeg ik, dagen ben ik al bezig. Een website verhuizen is geen kleinigheid…ik slaap in codes..

Tijd dus voor mijn frisse dagelijkse wandeling. Zou het al een beetje voorjaar zijn, daar buiten?

Terwijl ik de straat uitloop, hoor ik een vreemd getik. Word ik achtervolgd door een kleuter op een driewieler?  Het is maar een lief geluidje.

Ik  kijk omhoog en zie een duif een takje uit de dakgoot trekken. Dat maakt dat tik geluidje. Slimme duif. Daar  vellig boven in de goot liggen vast een heleboel takjes… Hebban olla vogala nestas…
Doe je best maar duif.

In het verstedelijkt dorp A waar ik woon, is weinig natuur, maar ik weet toch wel snippertjes te vinden en loop langs een vaart.
Nog niks, niemendal aan voorjaar te vinden. Een klein rood trekkertje ruimt de laatste sporen van de storm weg.

De weg terug

Ik steek de brug open en begin aan de terug weg. Dit stukje natuur ligt wat beschutter. En dan…dan zie ik ze. Twee pollen sneeuwklokjes. Parmantig en eigenwijs. Ze trekken zich nergens wat van aan. En bloeien er gewoon op los. Twee stappen verder zie ik dat een stelletje krokussen heftig hun best staan te doen. Hun paarse jurkje schemert al door de groene blad –jas heen.

Genietend neem ik ze op en loop verder. In een grote boom zie ik een stelletje kleine vogels. Welke zouden dat zijn? Mijn vogel kennis is nog zo beperkt. Vinken misschien.
Terwijl ik mijn ogen uit mijn kassen sta te kijken, vliegen er twee parkieten op. Ik ben er nog niet helemaal aan gewend dat parkieten ook tot de allochtone vogelbevolking horen. Met plezier kijk ik ze na. Ja ik weet wel, dat ze eigenlijk een soort van straatjongens zijn. Maar ik hou van straatjongens, in mijn vorig leven was ik er ook een.

Ondertussen vliegen er wat koolmeesjes op ( ja die ik dus wel) en gaan ook in de grote boom zitten. Naast die vinkjes. Hmmmm, ineens lijken die koolmeesjes ook wel heel klein…

Ik besluit ter plekke dat die eerste vogeltjes vinken waren. Heel bijzondere vinken. Wie kan me tenslotte tegenspreken?

Als ik begin aan de laatste 10 minuten wandelen die mij nog van huis scheiden, krijg ik als bonus nog een grote treurwilg met 5 parkieten.

Wat is buiten toch honderd keer leuker dan codes.

lees ook: Ze wil geen goede raad

 

like Like
14 antwoorden
  1. Tiffany
    Tiffany zegt:

    Ik vind het ook altijd heerlijk om na lange dagen thuis achter de computer te zitten even naar buiten te gaan wat frisse lucht happen. Mooi geschreven verhaaltje!

    Beantwoorden
  2. Ilona Izabella
    Ilona Izabella zegt:

    Heerlijk om even zo’n wandeling te maken wanneer je zo druk bezig bent geweest en zelfs “leeft in codes”. Dan is een frisse neus halen al helemaal welkom. Ik vind het ook heerlijk om af en toe even een blokje om te gaan.

    Beantwoorden
  3. Kevin
    Kevin zegt:

    Heel erg mooi geschreven en heerlijk zo’n wandeling! Ik doe het te weinig. En wat super dat jij zo goed ben met codes enzo ik totaal niet

    Beantwoorden
  4. Rory
    Rory zegt:

    Mooi geschreven! En zo waar. H. en kleuter gaan uit school straks naar een kunst- en antiekbeurs. Ik zou thuisblijven om te werken (schrijven), maar weet je? Je hebt gelijk. Ik ga gewoon met ze mee. Pak meteen wat natuur mee (rondje Naarden-Vesting) en misschien uiteindelijk nog wel een speciaalbiertje om de middag af te sluiten voordat we ’s avonds lekker een verse soep gaan maken. Dank voor de trigger en reminder.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)