welkom in onze rubriek fictie, een kleine maar bijzondere rubriek
Daar bedoel ik dus mee: verhalen voor vrouwen, door vrouwen. Gewoon omdat we dat leuk vinden. Omdat het kan. Omdat een mens niet leeft bij brood alleen. Verhalen over alledag. Verhalen over gewone vrouwen en ongewone vrouwen.
Verhalen vertellen hoort bij ons mens zijn. Een mens is geen mens zonder verhalen… Fictie op VrouwenPower is een manier om het leven naar je hand te zetten. Al schrijvend ben ik zelf vaak verbaasd, hoe het verhaal afloopt… Dan gaat het ineens de andere kant op en dan schrijf ik daar als het ware maar in mee…
Lees ook eens wat er te winkelen valt in de winkelstraat
Luid blaffend rende de hond in grote cirkels door de verse sneeuw. Zijn opgewekte blijdschap was aanstekelijk. Ze bukte zich en maakte een losse sneeuwbal, die ze naar de hond gooide. Enthousiast blaffend, probeerde het beest al happend de bal te vangen. Stom verbaasd zag hij toe hij de bal op de grond uit elkaar […]
Met verbazing zag ze de foto’s. Vrouwen die in een mannentoilet stonden te plassen?? Nee, dat kon niet waar zijn. “Laten ze me nu nog maar eens wijsmaken, dat de tijden zoveel beter zijn, dan vroeger “, ze mopperde het bijna hardop. Wat geen nut had, want ze woonde al sinds 10 jaar helemaal […]
Hij was, warm, zoet en troostrijk en verschrikkelijk fout. De suikerkorrels knisperden in haar mond, het zachte deeg paste perfect bij de smaak van de verwarmde appelen. Ze kauwde langzaam en voorzichtig, om toch die sensatie van welbehagen maar heel, heel lang te laten duren. Appelflappen, wie bakt er tegenwoordig nog appelflappen? “Niemand mevrouw”, […]
inmiddels is ze aan het donker gewend… “Je geeft te veel geld uit!”,dringend klonk het. Boos. Het maakte haar bang, maar het leek er toch op dat ze het zich verbeeld had, want er was niemand in de ruimte. Haar ogen waren inmiddels aan het halfdonker gewend. Ze lag in een ziekenhuis, in zo’n ouderwets […]
ze werd wakker in het donker… Plassen, ze moest echt heel nodig naar de wc, maar waar was ze in hemelsnaam? Het bed voelde onbekend aan, waar was haar verfrommelde dekbed met bloemetjesovertrek? Waar was haar trouwe beer? Waarom rook het hier zo raar en waarom waren de gordijnen dicht? Waarom was het zo donker? […]
Morgen gaat alles beter…..toch? De slok wijn liet een aangename warmte achter. Ze draaide met haar schouders, nog meer ontspanning zoekend. Omdat de wijn haar werk deed, nam ze langzaam opnieuw een grote, bedachtzame slok en stak haar arm uit, om zichzelf nogmaals in te schenken. “ Het derde glas, of was het het vierde” […]
aan iets nieuws moet je wennen…. Ze probeerde te glimlachen tegen haar spiegelbeeld, maar het lukte maar half. Als ze eerlijk was, was het gewoon een domme, schaapachtige grijns. “Past goed bij dit kapsel”, bedacht ze met galgen humor. Blonde krullen, en niet eens echt blond. Nep blond in de hoogste graad, geblondeerd 100% Barbie-blond. […]
De zachte zomerse motregen, was langzamerhand veranderd in een niet ophoudende bui. Zo’n bui die je ongemerkt doorweekte, die je natter dan nat maakte. Omdat ze geen regen verwacht had, toen ze vertrok, had ze haar gympjes aangedaan. Die sopten nu aan haar voeten. “Niks is zo erg”, dacht ze “als natte schoenen”. Ze kon […]
Haar grote broers hadden gevonden dat ze hem af moest staan: een echte sneeuwpop had een sjaal om. Klein als ze was, had ze zich tegen de overmacht van grote broers verzet. “nee, mijn sjaal”, had ze dapper gezegd, zich in de rug gesteund geweten door mama en opa. Mama had toch immers de bezem […]
Waarom hadden die oude, bijna vergane foto’s toch altijd zo’n onweerstaanbare aantrekkingskracht op haar? Waarom trok ze keer op keer dat oude, bijna uit elkaar vallende album uit de kast en sloeg ze voorzichtig de bijna uit elkaar vallende bladzijden om? Voor de plaatjes hoefde ze het niet meer te doen, die stonden al sinds […]
De glazen schitteren in de lentezon op de witte tafel. Het is een ogenschijnlijk rustige middag. Zo’n moment waarop ze voelt hoe moe ze eigenlijk is. Er wordt haar een vraag gesteld. Creëer jij het leven wat echt bij je past lieve schat?Ze bedenkt wat het eerste is wat er in haar opkomt bij deze […]
Die wind, die eeuwige wind, gek word je ervan, Klapperende ramen, deuren die je moet vergrendelen anders slaan ze uit hun sponningen. En alsje het waagt om je tuinstoelen in de tuin te laten staan, kan je de volgende dag naar de Blokker. Welke romanticus had ooit verzonnen dat aan de kust wonen romantisch was? […]
Mooi blijven…, altijd mooi blijven Heel voorzichtig haalde ze met het spateltje wat nachtcrème uit het potje, smeerde het op haar wangen en begon het toen, met zachte klopjes van haar vingers, in te kloppen, millimeter voor millimeter huid werd zachtjes ingewreven. Waar anderen mediteren, was dit haar Zen-momentje van de dag.Toen haar hele gezicht […]
Ze was het moe, zo moe, het zat diep in haar botten, het zat in haar merg en het zou nooit meer overgaan… Elke beweging, elke handeling, ja zelfs elke glimlach was haar teveel. Ze was op. Terwijl ze de emmer sop oppakte, waarmee ze het bed, dat net was leegkomen had afgesopt en ontsmet, […]
Terwijl ze een handje graan strooide, bekeek ze ze aandachtig, de kippen…. Ze had beslist een haat-liefde verhouding met ze. Of misschien was het zelfs alleen maar een haatverhouding. “De mensen die zo lyrisch over kippen zijn”, bedacht ze, “hebben waarschijnlijk nooit een kippenhok gehad, laat staan dat ze probeerden genoeg eieren te produceren. Biologisch […]
Ze zeulde de mand met wasgoed de trap af, de tuin in, zette de mand op de stoeptegel, die onder de droogmolen stond en begon de was op te hangen. Een rij hemdjes van de jongste, keurig gevolgd door een rij onderbroekjes van de jongste. De tweede lijn was voor kind 2, de derde lijn […]
loopt haar huwelijk op de klippen? “Waarom,” vroeg ze zich af, “waarom moet ik nu mijn hart uit gaan storten, mijn gevoelens en verlangens gaan delen, in zo’n naar hok. Waarom moet dit nu gebeuren in wat je gerust een sickbuilding zou kunnen noemen. Wat een ironie, wat zielig eigenlijk.” Ze werd zo door deze […]
de was en de therapie…. De tafel was afgeruimd, de lucht van gebakken eieren hing nog in de keuken, de jongste zat nog aan tafel, de oudste had zich (misschien wat meer bewust van de sfeer) teruggetrokken. Ze kon enige irritatie niet onderdrukken, moest dat kind dan altijd bij pappie en mammie rondhangen, hij was […]
Gierend draaide de tram de Dam over om knarsend te stoppen bij de Bijenkorf. Ze rekte haar hals uit om in de drukte een glimp op te vangen van de kerstetalages, niemand kon de Bijenkorf verslaan, als het ging om kerstversieren. Wat zou dat toch zijn dacht ze, dat ik het nooit kan nalaten even […]