Daar bedoel ik dus mee : verhalen voor vrouwen, door vrouwen. Gewoon omdat we dat leuk vinden. Omdat het kan. Omdat een mens niet leeft bij brood alleen. Verhalen over alledag. verhalen over gewone vrouwen en ongewone vrouwen.
Fictie geeft ons de mogelijkheid even weg te dromen. Of om even te fantaseren hoe het zou zijn als…. Om dingen die niet kunnen toch te laten zijn.
Verhalen vertelen hoort bij ons mens zijn. Een mens is geen mens zonder verhalen…
Neem een kopje koffie of kopje thee en lees lekker een paa korte verhaaltjes Schrijf jezelf graag en zou je hier op Vrouwenpower willen publiceren? stuur ons dan een mailtje.
is een manier om het leven naar je hand te zetten. Al schrijvend ben ik zelf vaak verbaasd, hoe het verhaal afloopt..Dan gaat het ineens de andere kant op en dan schrijf ik daar als het ware maar in mee…
lees ook eens Huis en Tuin
Haar grote broers hadden gevonden dat ze hem af moest staan: een echte sneeuwpop had een sjaal om. Klein als ze was, had ze zich tegen de overmacht van grote broers verzet. “nee, mijn sjaal”, had ze dapper gezegd, zich in de rug gesteund geweten door mama en opa. Mama had toch immers de bezem […]
Waarom hadden die oude, bijna vergane foto’s toch altijd zo’n onweerstaanbare aantrekkingskracht op haar? Waarom trok ze keer op keer dat oude, bijna uit elkaar vallende album uit de kast en sloeg ze voorzichtig de bijna uit elkaar vallende bladzijden om? Voor de plaatjes hoefde ze het niet meer te doen, die stonden al sinds […]
De glazen schitteren in de lentezon op de witte tafel. Het is een ogenschijnlijk rustige middag. Zo’n moment waarop ze voelt hoe moe ze eigenlijk is. Er wordt haar een vraag gesteld. Creëer jij het leven wat echt bij je past lieve schat?Ze bedenkt wat het eerste is wat er in haar opkomt bij deze […]
Die wind, die eeuwige wind, gek word je ervan, Klapperende ramen, deuren die je moet vergrendelen anders slaan ze uit hun sponningen. En alsje het waagt om je tuinstoelen in de tuin te laten staan, kan je de volgende dag naar de Blokker. Welke romanticus had ooit verzonnen dat aan de kust wonen romantisch was? […]
Mooi blijven…, altijd mooi blijven Heel voorzichtig haalde ze met het spateltje wat nachtcrème uit het potje, smeerde het op haar wangen en begon het toen, met zachte klopjes van haar vingers, in te kloppen, millimeter voor millimeter huid werd zachtjes ingewreven. Waar anderen mediteren, was dit haar Zen-momentje van de dag.Toen haar hele gezicht […]
Ze was het moe, zo moe, het zat diep in haar botten, het zat in haar merg en het zou nooit meer overgaan… Elke beweging, elke handeling, ja zelfs elke glimlach was haar teveel. Ze was op. Terwijl ze de emmer sop oppakte, waarmee ze het bed, dat net was leegkomen had afgesopt en ontsmet, […]
Terwijl ze een handje graan strooide, bekeek ze ze aandachtig, de kippen…. Ze had beslist een haat-liefde verhouding met ze. Of misschien was het zelfs alleen maar een haatverhouding. “De mensen die zo lyrisch over kippen zijn”, bedacht ze, “hebben waarschijnlijk nooit een kippenhok gehad, laat staan dat ze probeerden genoeg eieren te produceren. Biologisch […]
Ze zeulde de mand met wasgoed de trap af, de tuin in, zette de mand op de stoeptegel, die onder de droogmolen stond en begon de was op te hangen. Een rij hemdjes van de jongste, keurig gevolgd door een rij onderbroekjes van de jongste. De tweede lijn was voor kind 2, de derde lijn […]
loopt haar huwelijk op de klippen? “Waarom,” vroeg ze zich af, “waarom moet ik nu mijn hart uit gaan storten, mijn gevoelens en verlangens gaan delen, in zo’n naar hok. Waarom moet dit nu gebeuren in wat je gerust een sickbuilding zou kunnen noemen. Wat een ironie, wat zielig eigenlijk.” Ze werd zo door deze […]
de was en de therapie…. De tafel was afgeruimd, de lucht van gebakken eieren hing nog in de keuken, de jongste zat nog aan tafel, de oudste had zich (misschien wat meer bewust van de sfeer) teruggetrokken. Ze kon enige irritatie niet onderdrukken, moest dat kind dan altijd bij pappie en mammie rondhangen, hij was […]
Gierend draaide de tram de Dam over om knarsend te stoppen bij de Bijenkorf. Ze rekte haar hals uit om in de drukte een glimp op te vangen van de kerstetalages, niemand kon de Bijenkorf verslaan, als het ging om kerstversieren. Wat zou dat toch zijn dacht ze, dat ik het nooit kan nalaten even […]
