Zonder bluf, is het leven suf

bluf

Zonder bluf is het leven suf

Dat is het motto van mijn dochter die zich dapper door de moeilijkheden van het leven slaat.

Fake it till you make it, is een tweede strijdkreet die ze gebruikt om het leven aan te kunnen.
Ik hou van dit soort kreten (ik denk ook stiekem dat ze het niet van een vreemde heeft).
“Wat nu”, hoor ik je denken, “jokken. Liegen en bedriegen, bluf! En ik dacht nog wel dat die Felice zo’n eerlijk mens was!”

Klopt, durf ik rustig te zeggen: ik zal nooit liegen, sterker  nog, er zijn mensen die mijn eerlijkheid op het pijnlijke af vinden. Dat is hij ook: als ik vind dat je een jurk aan hebt waarin je voor gek loopt, dan zeg ik je dat eerlijk. In de hoop dat ik je daarmee vele malen voor gek lopen bespaar.
Waarom ben ik dan toch een voorstander van bluffen en faken?

Dat ben ik, op het moment dat mijn onzekerheid mijn handelen dreigt te bepalen op een (je voelt hem aankomen) negatieve manier.
Als ik in een hoekje wil kruipen, met een zelf gehaakte deken over mijn hoofd en dan wil zeggen: “ik ben hier natuurlijk niet en let ook niet op de deken, die is heel slecht gehaakt…”

Terwijl, en dat is het ergste, ik heel goed weet dat ik er wel ben. En dat het er geen bliksem toe doet hoe die deken gehaakt is. Wanneer ik dus mezelf een beetje nodeloos aan het neerhalen ben, terwijl ik weet dat ik veel meer waard ben, dan is het tijd om eens een potje te bluffen.

Goede bluf

​Zo ben ik mijn carrière als docent gestart: met een uiterlijk zelfvertrouwen dat respect afdwong. Waardoor ik geen enkel orde probleem had en  daardoor  kreeg ik langzaamaan echt zelfvertrouwen…

Ik deed het ook ooit een keer in een gesprek waarbij manlief en ik een behoorlijk zware claim legde op een opdrachtgever. De man hield zich op de meest flagrante wijze niet aan zijn afspraken.
De man wilde het afkopen voor de helft van het bedrag. Ik keek hem aan, raapte al mijn fake bij elkaar, glimlachte liefjes en zei: “Dan ga ik wel procederen!”
De man nam het risico niet…

Het is dus ronduit lucratief om je af en toe ergens doorheen te bluffen. Maar vergeet niet van je successen te genieten en te leren. Anders blijf je bluf nodig hebben. En dan word je een opgeblazen windbuil. Nou geloof me: dat wil je niet.

lees ook: Weer eens niet mindfull

like Like
0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)