Vergelijken is het stelen van plezier. 

vergelijken

Het is een van de vele quotes die op internet rondzwerven. Klinkt heel goed, dat is natuurlijk ook een eerste voorwaarde voor een quote. Maar is het ook waar?  Word je ongelukkig van vergelijken. Tijd voor introspectie.

Mijzelf vergelijken met de buurvrouw


In eerste instantie zou je denken van wel. Als ik mijn situatie vergelijk met die van, laten we zeggen, de buurvrouw, dan is er natuurlijk een gerede kans dat ik een veel minder leuke situatie heb. Haar man neemt wel elke week een bos bloemen mee. En hun auto is veel groter (en nieuwer) dan de mijne. 
Hun kinderen lopen netjes in de door de overheid vastgestelde tijden een middelbare scholen af, studeren vervolgens in vier jaar af. Krijgen een nette baan en komen elke zondag thuis eten. Rosbief met aardappeltjes en sperziebonen. Gezellig. 

Terwijl ik zo het lot van de buurvrouw bestudeer, krijg ik steeds meer medelijden met haar. 
Wat een gruwelijk voorspelbaar leven heeft die vrouw! Elke week een bosje bloemen, tulpen in het voorjaar, asters in de herfst. Om de drie jaar een andere auto. En elke zondagochtend rosbief braden. 

Geef mij een lieve grijns

Geef mij een vent die volledig vergeet om bloemen voor me te kopen, ook op mijn verjaardag en op Valentijnsdag. Hij koopt alleen bloemen als ik daarom vraag. Maar hij schenkt me wel iedere avond met een lieve grijns een glas wijn in. Kijk, daar doe ik het voor, al geef ik onmiddellijk toe dat ik de grijns van de buurman nog nooit heb gezien. Echt vergelijken kan ik dus niet. Maar ik heb mijn vermoedens…

Kinderen vergelijken

En die kinders, het is natuurlijk heel fijn als je kinderen de stappen van hun ontwikkeling precies volgens het boekje doorlopen. Tenminste dat lijkt mij, ik heb er niet zo’n ervaring mee. 
Ik heb wel bergen ervaring in door diepe dalen gaan en toch weer boven op die berg staan juichen. 
En in de loop der jaren ben ik kampioen relativeren geworden, hetgeen een topprestatie genoemd mag worden, gezien mijn control-freakerige natuur. 

Dan heb ik nog een vergelijking, die zwaar mijn plezier zou kunnen stelen. En dat is de vraag: zou ik dan niet heel graag mijn kinderen elke zondagavond om de tafel willen hebben, ook niet als ik niet elke week rosbief hoef te eten??  

 
Nee. 

lees ook eens: in de chocola gevallen

like Like
Like
1
0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)