Tijd(igheid) en carpe diem
Over tijd en tijdigheid en het grote geluk van carpe diem
Als kind heb je geen besef van tijd. Dat hoeft ook niet want je hebt geen agenda nodig waarin afspraken staan. Ook een takenlijstje is niet in je bezit en hoeft niet in je bezit te zijn. Iedere dag rennen volwassenen om je heen van hot naar her en weer terug om jouw dag soepeltjes te laten verlopen. Niet dat je daar als kind bij stil staat en dat hoeft ook niet. Die zes weken zomervakantie waren fantastisch. Man, 6 weken, 44 dagen (weekend erbij gerekend) vrijheid. Dat die overige 46 weken ook pure vrijheid waren…. Daar stond je ook niet bij stil. Soms kijk ik naar mijn nichtje van 6 en denk ik: ach, wat heerlijk toch?! Als je haar vraagt wanneer ze vakantie heeft, haalt ze haar schouders op. Dat wordt haar te zijner tijd wel verteld. Hoe lang ze vakantie heeft, weet ze wel: zes weken maar of ze beseft hoeveel dat is…
Bammm weer een week voorbij
Ik plaats regelmatig een column. Dan denk ik bij mezelf, volgende week probeer ik er weer een te plaatsen maar BAM, volgende week blijkt ineens 3 of 4 weken later te zijn. De tijd vliegt me voorbij en gevoelsmatig loop ik constant achter de feiten aan. Soms denk ik dat het aan de leeftijd ligt maar misschien is het ook wel persoonlijk.
carrière maken
Ik heb me nooit zo druk gemaakt over dingen die mijn leeftijdsgenoten wel erg belangrijk vonden. Ook nu is carrière maken of zoveel mogelijk werken of promotie willen maken niet mijn hoofdzaak. Ik wil gewoon leuk werk hebben waarmee ik mezelf in stand kan houden. Ik leg de lat voor de instandhouding niet heel hoog (geen dure merkkleding, geen dure nieuwe telefoon en een auto….ach, als ie rijdt is het prima) dus dat scheelt. Ik vind het belangrijk om iedere maand ook wat geld opzij te leggen maar ik hoef geen duizenden euro’s op mijn spaarrekening. Dat vind ik zonde. Ik hecht ook niet veel waarde aan later, bijvoorbeeld over 5 of 10 jaar. Later is nu. Dat is altijd mijn motto geweest. Wie weet ben ik er over 5 of 10 jaar niet meer. Wat heb ik dan aan duizenden euro’s op mijn spaarrekening.
Carpe diem
Leef je leven en leef het nu. Wil je iets? Pak het. Koop het. Doe het. En doe het niet over 5, 10, 20 jaar. Want misschien red je dat niet. En misschien red je dat wel maar zijn je doelen tegen die tijd bijgesteld. Heb je andere wensen en behoeften. Carpe diem. Pluk de dag. Geniet van het leven en doe het nu. Afgelopen weekend was het voor de 18-jarige Loes het laatste weekend. Game over. 18, achttien! jaar. Wat een verdriet. Ik kan me voorstellen dat ze nog enorm veel plannen had maar deze plannen uitstelde naar later. Later is niet meer. Loes is niet meer. Het drukt me des te meer met mijn neus op het feit dat het leven eindig is.
Dus Geniet en laat niemand je vertellen hoe JIJ dat moet doen want jij en alleen jij weet wat jouw wensen en behoeften op dit moment zijn. Ga ervoor. Carpe Diem.
lees ook eens: over tijd en goede voornemens
So true!
Goed geschreven. Daarom snap ik de hele planner-hype ook niet zo. Alles moet volgepland worden.
Carpe diem is een van mijn levensmottos. Het overtuigd me elke keer weer om dingen te doen i.p.v thuis zitten.
Liefs,
Elles
Helemaal mee eens! Carrière maken hoeft van mij ook niet. En ik herken dat de tijd zo raar snel voorbij gaat.
Jaaa, 2019 alweer, man, man!! Daar stonden we toch niet bij stil vroeger?? 1999 was al verre toekomst! Time is the worst element to be exposed to!!
Zeker, vorige week is een vriend van me overleden, geheel onverwachts en ook toen dacht ik weer carpe diem. Het leven gaat zo snel, leef het zoals jij wil, het kan zo over zijn, dat blijkt wel weer.
Oef, sterkte! Daarom, doe wat je wil, nu het nog kan!!