I will survive

I will survive

Op zoek naar een heel ander liedje stuitte ik op een hit van vroeger: I will survive.

Wat heb ik daar een vaak en veel op staan swingen, wat een heerlijk nummer om eens lekker uit je dak te gaan. Stevigs stampen en swingen.

En wat was het heerlijk om al die vriendjes en bijna vriendjes en nog –net-geen-vriendjes, de deur te wijzen. Met hun halfslachtige houding, hun gedoe, hun klungelige vrijpartijen. Nee ze waren mijn onstuimige, onhandige en zeer onzekere liefde echt niet waard.
En met zwierende armen wees ik ze de deur: You’re not wanted anymore…

Terwijl ik in een trip down memory lane, me weer heerlijk in dit nummer verloor, viel me een zin op, die me nog nooit eerder was opgevallen wat vreemd is, hij wordt vaak genoeg herhaald.
Het zinnetje luidt: I’ve learned how to love, so I wil live.

Jeminee, dacht ik: wat is dit nummer met me meegegroeid. Ik ben allang niet meer die onzekere 20-30er, op zoek naar een prins. Bij voorkeur op een wit paard. Die heb ik 25 jaar geleden gevonden.
Maar wat ik toen nog niet wist en nu wel weet, is dat het niet met die prins eindigt, maar begint.

Lief hebben

Ik heb geleerd lief te hebben: een liefde die zich uitrekt naar de wereld om mij heen, die ruimte biedt voor man en kinders, voor de mensen die ik ontmoet, voor mijn familie, mijn vrienden en mijn vriendinnen, die me de rust geeft ontzettend te genieten van een veld vol bloemen, die me in staat stelt een tafel vol te zetten met eten, waar iedereen aan mag aanschuiven. Ik heb zoveel liefde gevonden, dat ik het met bakken uit kan delen.
En wat is nu het echt wonderbaarlijke: dan komt het dubbel terug.

Ze heeft gelijk Gloria Gaynor als je geleerd hebt lief te hebben, kan je zeer zeker leven, en leven is zo veel leuker dan overleven.
En nu? Nu ik geen onbetrouwbare minnaars de deur meer hoef uit te sturen? Wat moet ik verder met dit lied?
Ach het is niet zo dat al mijn oude onzekerheden, angsten en hang-ups verdwenen zijn, maar terwijl ik swing met Gloria wijs ik ze wel de deur. Al is het maar voor even…

lees ook: Het er niet bij horen gevoel…

like Like
0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)