jezelf zijn, hoeveel cosmetische industrie is daar voor...

“Lipfillers niet gevaarlijk in de zwangerschap”, het is de kop van een artikeltje dat ik op mijn andere site postte.
Lipfillers…..zwangerschap…Waarom zou een jonge vrouw haar lippen willen opvullen?? Hoe is het mogelijk dat ze daar uberhaupt aan denkt? Wat is er mis met gewoon,jezelf zijn?

Gewoon jezelf zijn….nee dank je

Ik zucht. Dochterlief, ook een jonge vrouw, begrijpt het wel. “Het kan gewoon” zegt ze stellig. Om eraan toe te voegen: ’’En al je je daar nu beter door voelt??”
Als je je daar nu beter door voelt…die woorden blijven in mijn hoofd hangen en draaien er rondjes.
Er is iets vreemd met deze woorden…

En dan weet ik het.

Ik was jonger dan zij nu, ten tijde van de tweede emancipatiegolf. In die tijd werden wij vrouwen ons bewust van onszelf. Wat dat ook heeft mogen betekenen. Het betekende in ieder geval dat we ons niet mooi hoefde te maken om een man te pleasen. Ze hadden ons maar te nemen zoals we waren. Gewoon jezelf zijn, het was ons motto…
Sommige van onze feministische zusters schoten daar behoorlijk in door en zagen er ronduit onverzorgd uit. Tot die groep behoorde ik niet, al trok ik met vreugde die knellende bh uit, om hem jaren lang niet meer te dragen.

Wij hoefden het niet

We waren er vanaf: we hoefden geen korsetten, bh’s en make-up te dragen om aan de man te komen. We mochten onszelf zijn. Make-up werd een oogpotloodje en een lippenstift. En we huppelden de wereld rond op India slippers. En we voelden ons er beter bij.

De meiden van nu voelen zich meer zichzelf met lipfillers, chemische troep die ze vrolijk in hun lichaam laten spuiten. In knellende bh’s en elastieken hemden waar je zo ongeveer in stikt. Ze voelen zich beter op killerstiletto’s waar ze niet op vooruit komen. En ze schilderen maskers make-up op hun gezicht. Maskers waar Toetanchamon jaloers op zou zijn.

We zijn weer terug bij af. Met dit verschil: zij doen het niet om de heren der schepping te behagen. Zij doen het omdat ze zich er goed bij voelen…