zo'n dag...je kent het wel...het wil gewoon even niet...

Je hebt van die dagen die niet doen wat ze beloven.
Je kent ze wel. Met en vrolijk en uitgerust gevoel stap je je bed uit. Helemaal klaar om deze dag net zo productief en succesvol te gaan maken als de vorige dag geweest is.

Aan alles voel je: ik heb het gewoon in me, ik kan het! Ik ga er weer met dezelfde energie tegenaan als gisteren. Jippie en joepie, laat deze dame maar schuiven!

gaat deze dag…

En dan nog voor ik mijn eerste koffie op heb, het is zeven uur in de ochtend, heb ik al een telefoontje te pakken. Geen zakelijk, maar privé en allemaal leuk en gezellig, maar er schiet een half uur voorbij. En net als ik ophang gaat de telefoon opnieuw, weer privé, weer heel leuk. Als ik ophang en we drie kwartier verder zijn, weet ik het al: deze dag gaat niet doen wat hij belooft.

negeer het…

Ik weet niet wat jullie in zo’n geval doen, ik begin altijd met de tekenen volkomen te negeren.
Ik zet een sterk verlate tweede kop koffie, klap mijn laptop open en vertel deze dag dat hij zich enorm vergist: dit gaat gewoon wel dezelfde efficiënte soepel lopende dag worden als gisteren. Beloofd is beloofd. Ik werk een uurtje stug door. Negeer daarbij de “tekens aan de wand”: alles gaat traag, ik let niet op en maak fouten…

opnieuw de telefoon…

Inmiddels is het ruim tijd voor het ontbijt en met een kop koffie en een boterham met kaas, kan niks fout gaan. Denk ik. Halverwege mijn ontbijt gaat de telefoon opnieuw. Zakelijk dit maal. Een goed gesprek en enige goede tips wijzer, beëindig ik het gesprek. Heerlijk, zo’n helder zakelijk gesprek op de vroege ochtend. Zie ik had wel gelijk: deze dag wordt productief en succesvol !

dat had ik niet moeten doen..

Met mijn laatste stukje brood achter de kiezen, open ik mijn mail. Dat had ik niet moeten doen…
Bomvol zit mijn mailbox, met zakelijke en privé mails. Over sommigen moet ik eens even rustig gaan nadenken. Kan ik best. Maar niet op een dag, die niet doet wat ze beloofd…