Dat is een persoonlijke keus…Nou en ?
Een artikel over draagmoederschap zette me aan het denken over het fenomeen persoonlijke keus.
Afgelopen week las ik in een krant een artikel over draagmoederschap. Aanleiding was de oproep van Emile Ratelband. Deze krasse 60-er wil nog een kind. Een kind voor hem en hem alleen. De draagmoeder mag dan een keer in de 6 weken op de thee komen.
Natuurlijk was hier veel over te doen. En natuurlijk stond daarmee ook het aspect: draagmoeder ter discussie.
Moet je als vrouw een kind dragen voor een vader die zijn opa kan zijn?
Uitkomst was dat draagmoederschap een persoonlijke keuze is en dat je daar dus niks van kan zeggen….
Wat een rare en onbevredigende uitkomst is dat nu weer??
Natuurlijk is draagmoederschap een persoonlijke keuze. Maar wat zegt dat nou?
Inbreken is ook een persoonlijke keuze. En het dragen van stiletto’s met een hak van 12 cm ook…
Maar is het feit dat het een persoonlijke keus is, ook een excuus? Een reden om maar te doen wat je hart je ingeeft ?
Het is mijn persoonlijke keus
Ja sorry hoor, dat ik bij u even het antiek kom weghalen, maar dat is nu eenmaal mijn persoonlijke keus…
Neem me niet kwalijk dat ik 6 weken met mijn voet omhoog zit, totaal afhankelijk ben, zodat iedereen voor mij moet rennen, maar het is nu eenmaal mijn persoonlijke keuze om op schoenen te lopen van minimaal 8 cm….en tja, deze waren 12 cm..
De vraag is niet : wat is je persoonlijke keus, maar waarom is dat je persoonlijke keus ?
Waarom gaat iemand het dievenpad op? Armoede? Te lui om te werken? Wanhoop ? Stoer willen doen? Geen idee.
Wat bezielt iemand om op torenhoge hakken te lopen? Is ze te klein? Is ze onzeker, wil ze seksbom worden, deed haar moeder het ook ?
En dan begint het boeiend te worden…wat bezielt een mens? Wedden dat je zelf al bezig bent nog meer redenen te verzinnen dan ik hier heb opgesomd ?
Zo nu heb ik , hoop ik , duidelijk gemaakt dat het feit dat een handeling een persoonlijke keuze is, het begin is van het verhaal. En niet het einde. En dat het zeker, niks goed maakt…
lees ook :Geluk een keuze? dacht het niet
Goed geschreven.
Van Emiels kant kan ik het me nog enigszins indenken dat hij nog een kind wil (de voorwaarden zijn een beetje vaag maar oké).. Ik zou het eerlijk gezegd nog raarder vinden als je voor hem draagmoeder wilt worden met al die voorwaarden.
ja, dat ben ik met je eens: de droom nog een keer ouder worden kan sterk zijn en dan kan je de realitiet uit het oog verliezen…
Maar als moeder ben je toch maf als je hieraan mee werkt?
tja. draagmoederschap is uiteraard een keus maar de discussie gaat natuurlijk over voor wie. voor een jong stel dat zelf geen kinderen kan krijgen of voor een 60+ er die een kind voor zichzelf wil….
Helemaal waar! Een persoonlijke keus maar dat zegt eigenlijk nog helemaal niks. Ik had het artikel over emiel ook gelezen dat hij nog een eigen kind wou. Een beetje eigenaardig vind ik dat.
Liefs,
Yousra Yasmine
Altijd interessant. Waarom doet een mens wat ie doet?!
Heeft mij altijd geboeid.
Maar serieus: wil Ratelband een kind voor zichzelf?
Dat heb je goed gezegd! Soms wordt het argument ‘dat is een persoonlijke keus’ gebruikt om van alles en nog wat goed te praten.
wat leuk !!!