De mensen zijn niet aardig meer…
“De mensen, tegenwoordig”, zegt mijn buur-vriendin die drie straten verder op woont. “zijn gewoon niet aardig meer”
Ik stond haar stomverbaasd aan te kijken: mijn buur-vriendin is een opgewekt en vrolijk type. Helemaal niet het type “wat-is-de-wereld- toch-slecht en vroeger-was-alles-beter” Natuurlijk is ze dat niet: ik omring mij nooit – als ik het even kan regelen -met azijnkijkers en zuurgezichten.
En als ik nu ergens een hekel aan heb, dan is het aan zinnen die beginnen met “Vroeger …”, want dat wordt geheid gevolgd door “was alles beter”. En dat is onzin. Wie van ons wil nog leven in door kolenkachels slecht verwarmde huizen?? En vroeger waren de mensen vast niet aardiger dan nu.
Ik heb nu eenmaal een onbegrensd en waarschijnlijk onverstandig geloof in de mensen. Maar vandaag deelt B (mijn buurvriendin) dat geloof niet “Echt”, herhaalt ze ”gedag zeggen, groeten, dank je wel dat je opzij gaat voor mijn fiets…., het is er allemaal niet meer bij” ( Let op het woord : niet meer, dat riekt veel naar vroeger…..)
Haar uitspraak verbaasde mij echt. Als ik met de hond over het pad loopt dat dwars door ons wijkje gaat, groet ik Jan en Alleman en zij groeten vrolijk terug. Maar ik neem mijn buur vriendin serieus en besloot er eens op te letten.
Een paar dagen later werd er een pakje voor de buren drie huizen verderop afgegeven. Later op de dag gaat de bel. De buurman van het pakje. “Ik weet waarvoor je komt”, roep ik vrolijk en geef hem het pakje. Hij knikt, pakt het pakje, draait zich om en verdwijnt. Ik kijk hem verbijsterd na….wat is er gebeurt met dankjewelalsjeblieft …B spookt onzichtbaar om me heen, ik neem duidelijk een triomfantelijke grijns waar.
“Toeval” , zeg ik resoluut tegen mezelf. “Gewoon toeval”
Zijn mensen echt niet aardig meer?
Een paar dagen later belandt er een ander pakje voor andere buren in onze gang. We gaan vooruit: deze buurman mompelt iets terwijl hij zicht omdraait, waar ik met een beetje goede wil “bedankt he” van kan maken.
Gelukkig heb ik veel goede wil. En die zet ik in.
Vorige week stond ik met een (zegge 1) last-minute-item in de rij voor de kassa. Net toen ik dacht: “vroeger was er nog wel eens iemand die je in zo’n geval even liet voorgaan”…..draaide de persoon voor me zich om en liet me voorgaan. Ik bedankte hem vriendelijk, dat spreekt
Maar nu vraag ik me af: hoe vaak mag je nog even voor wanneer je met dat ene boodschapje in de rij voor de kassa staat?
Lieve lezers, doe mee met dit onderzoek en rapporteer wanneer niet en wanneer wel…
lees ook : de tussentijd is weg !
Ik laat mensen voorgaan, ben echt veranderd daarin!
Ik laat zelf regelmatig mensen voor, maar vind het absoluut niet noodzakelijk of vanzelfsprekend dat anderen dat ook doen. We kunnen best even vertragen toch en de tijd nemen bij de kassa, ook als je maar 1 product wilt afrekenen.
Ik laat zeker wel eens mensen voor gaan. Behalve wanneer die mensen je met zo n blik aankijken van JE MOET MIJ VOORLATEN WANT IK HEB ZO WEINIG. dan vertik ik t . Ha ha
Ik vind dat het in de dorpen vaak nog erg gemoedelijk gaat.
Wat in het algemeen opvalt is dat veel mensen ‘alleen op de wereld’ lijken te zijn. Het hele fietspad of de hele stoep in beslag nemen zonder oog te hebben of iemand er langs wil bijvoorbeeld.
Voor mij ligt het er enorm aan in welke woonplaats het is. Dat maakt een groot verschil uit.
Herkenbaar hoor..ik verbaas me er steeds vaker over hoeveel mensen er bij de kassa voorkruipen! Dat vind ik zo asociaal.
Ik laat mensen altijd voor die maar een paar dingen hebben maar helaas kan er niet altijd een dank je wel vanaf
jamer is dat he
Persoonlijk laat ik altijd mensen voor als diegene maar een paar dingen heeft & ik een hele kar vol. Andersom gebeurd dit helaas nooit.
Het wisselt. Ik laat zelf wel vaak iemand voor gaan, maar als ik dat twee keer gedaan heb, dan moet de volgende toch maar wachten. En dan lijkt het misschien alsof ik asociaal ben omdat ik die persoon niet laat voorgaan.
je kan niet altijd iedereen voor laten gaan uit angst a sociaal gevonden te worden…dan kom je nooit thuis
Ik ben meestal degene die iemand voorlaat gaan en word daar eigenlijk altijd voor bedankt.