De twee taartjes. Een gastblog van Belinda
Kennen jullie dat . Soms hebt je weken niets en dan opeens twee verjaardagen op een middag….. de een kent de ander, dus je komt er niet onderuit om ze alle twee af te gaan, voor koffie en taart.
tast toe !!
Na een keuze te hebben gemaakt gaan wij eerst bij persoon Y langs. Er staan daar uiteraard heerlijke koeken op tafel voor bij de thee en koffie….. “Tast toe!” wordt hartelijk geroepen. “Het staat ervoor !” En als ik wat aarzelend kijk, wordt daar aan toe gevoegd: ” je leeft maar een keer!” Wat doe je dan? Je neemt de dunste koek die er is.
Bij het tweede kopje thee gaat weer die schaal rond. Ik wil niet weer dezelfde opmerking naar mijn hoofd krijgen, dus neem ik er nog een.
het gesprek
Het duurt zoals altijd niet lang voordat het gesprek op gezondheid komt. “ Jaaaa”, zucht men “we moeten wel aan onze lijn denken”. Hihi heb ik toch dat tweede koekje al binnen en ik hou (met mijn maatje meer dan gemiddeld) uiteraard mijn buik wat in…
“Nog een half uurtje” , denk ik. “Dan gaan wij weer naar ons eigen stekkie voor een korte rookpauze”. Dat doen we, om daarna af te zwaaien naar het volgende adres. Het viel mij nog mee dat ze het niet over roken hebben gehad…..
taart!
Even later komen we aan op adres Z. Uiteraard stond ook hier de koffie thee en water klaar. Maar nu als extraatje… jawel taart! En wel drie soorten.
Aangezien ik toch al hevig in de fout was gegaan met die twee koeken, besloot ik me niet in te houden. En liet ik de gastvrouw vertellen welk soort taarten er waren. Er waren er twee bij die tot mijn lievelingstaarten behoren. Ik zei dus heel vriendelijk: “Mag ik 2 kleine stukjes? Een van de merengue en een van chocola taart? Het zijn heel lieve mensen en ik kreeg twee stukjes. Met het fruitwatertje erbij was ik even heel gelukkig.
en daar gaan we weer…
Na het derde hapje van een van de twee taarten… .. ja hoor daar begon het weer…
De gastvrouw en heer hadden een maand lang een darmkuur gedaan. Dat wil zeggen, ze hadden alleen maar groente en fruit gegeten. Die hap taart heb ik niet meer geproefd. Zo jammer. Een andere gast begon te vertellen hoe gezond ze wel niet at. En een ander- die lekker mee hapte van een stuk taart – begon over zijn wat mollige buik. Ik hapte vrolijk door van mijn taarten… totdat men begon te vertellen over de ontlasting na zo’n darmkuur. Die knapte daar kennelijk enorm van op…
Dit ging mij te ver. Voor ik aan mijn zesde hapje begon,wilde
ik toch een statement maken….
Dus is zei “Ik zit heerlijk te genieten van mijn twee taartjes en dan heeft men
het over suikers. En hoe slecht dat wel niet is. Mag ik even genieten”.
De stilte was heerlijk.
lees ook van Belinda: bevolkingsonderzoek darmkanker
wauw wat lekker veel lef heb je! maar groot gelijk ik zou ook wat meer lef willen hebben soms!
Ik herken het en vind het zelf ook heel vervelend. Geniet op de momenten dat het mag!
Liefs,
Elles
Haha, leuk geschreven! Je hebt helemaal gelijk, soms zijn die gesprekken om gek van te worden. Men kijkt je raar aan als je niets neemt, maar als je wel iets neemt vliegen de gesprekken over lijnen je om de oren. Ach, niet te veel van aantrekken maar..
Ontzettend leuk geschreven en groot gelijk, jij mag genieten!
Ja, dan eet je inderdaad niet zo prettig met dergelijke gesprekken om je heen : ) goed dat je er wat van zei.
Je kunt toch genieten ook al hebben ze het over suikers? Net als dat je geniet van een sigaret terwijl je weet dat het niet goed voor je gezondheid is. Je weet de goede en slechte kanten en kiest er bewust voor dus dan moet je ook gewoon genieten vind ik.
Haha, leuk geschreven. Ja, mensen kunnen dat goed. Het hebben over wat de verwachtingen zijn en daarbij ander gedrag vertonen.
Een mooi stuk. Heb nu wel zin in gebak. 😄