Wat vrouwen niet mochten.
over verschillende soorten verboden, waar vrouwen last van hebben
Toen ik vijfentwintig jaar geleden een werkende moeder met twee kinderen riep ik altijd: ”het is niet verboden om te werken als moeder. Maar daar houdt het dan ook wel op”
Er was in die tijd zo weinig geregeld voor moeders die niet fulltime thuis waren dat ik me nog wel eens afvraag hoe manlief en ik het allemaal voor elkaar gekregen hebben.
Nu heb je verboden en verboden. Je hebt de echte “mag niet” in de wet vastgelegd, is strafbaar enzovoorts. En je hebt, ik noem het maar “opgetrokken wenkbrauwen” mag niet, als je begrijpt wat ik bedoel.
voor vrouwen verboden, het is nogal een lijst..
Een voorbeeld: korte rokken, zelfs ultra korte rokken voor vrouwen zijn niet verboden.Zelfs niet als ze de afmeting hebben van een flinke ceintuur. Mensen zullen hun wenkbrauwen optrekken en die er het hunne van denken, maar het mag.
In de jaren twintig in Amerika waren er veel badplaatsen waar het voor vrouwen verboden was om een bikini te dragen. De lengte van een badpak was in gemeenteverordeningen vastgelegd.
En reken maar dat er gesurveilleerd werd om te kijken of de dames zich daar wel aan hielden….
Nu hoop ik maar dat die agentjes in volledig uniform over het warme strand moesten sjouwen!
Vrouwenvoetbal wordt steeds normaler, en steeds populairder. Er zijn nog wel drie sikkeneurige heren. Heren ?? ik bedoel mannen, die erg op vrouwenvoetbal af geven, maar ze zijn een uitstervend soort. Niemand fronst meer de wenkbrauwen dat vrouwen voetballen, vrouwen hoeven niet eer noodgedwongen in mannenelftallen te spelen. Dat soort zaken.
Weet je hoe lang geleden is, dat het voor vrouwen in Amerika was verboden om een marathon te lopen? Dat is, lieve dames pas 48 jaar geleden In 1972 mochten ze voor het eerst mee rennen.
Mijn vraag, wanneer ik zulke dingen lees is niet: waarom waren er zulke malle en onderdrukkende regels voor vrouwen? Mijn vraag is keer op keer: waarom pikten we die regels??
Ben blij dat er toch wel veel veranderd is en dat er nu meer cq mogelijk is.
Gelukkig leven we wel in een tijd nu dat er heel veel verbeterd is wat dat betreft. Maar er is nog steeds op een aantal vlakken ruimte voor verbetering.
Het is inderdaad wel wonderlijk, maar ik denk dat het zo doorweven was in de maatschappij dat vrouwen het daarom accepteerden.
Ik denk dat het echt volledig afhankelijk is van de tijdsperiode waarin je leefde. Nu zijn de mensen over het algemeen veel mondiger en heb je sneller zoiets van: “Dat accepteer ik niet”. Maar vroeger? Ik weet het niet. Het lijkt wel alsof men veel gehoorzamer was (grotendeels lijkt wel)…
Ik weet nog wel dat mijn Hollandse Oma vertelde dat ze vroeger moest stoppen met werken, omdat ze trouwde. Bizar! Maar ze moest het gewoon doen.
goed punt: men was vroeger in het algemeen gehoorzamer! ook de mannen. Zeker moest jouw grootmoeder stoppen met werken, trouwen was wettelijk een reden om iemand te ontslaan.
Ik ben blij dat we in een wereld leven waarin we grotendeels kunnen zijn wie we willen zijn. Ik ben nogal een eigenwijze dus denk dat ik anders vaak in de problemen was gekomen.
Blij dat we toch in een betere wereld leven waar veel meer mag en kan. Denk dat we nog niet volledig effen staan op het vlak van gelijkheid maar we zijn toch de goede richting!
Da’s een goede vraag! Zeker hele aparte regels, blij dat ik nu leef.
Als ik het zo lees besef ik pas hoe snel de tijd gaat en zo blij ben hoe beter en beter het gaat. Er zijn nog veel vlakken waarop er veel verbeterd kan worden, maar ik sta stil bij hoe goed we in de juiste richting gaan.