Van winkel van Sinkel tot super supermarkt
Even een trip down memory lane: over de kruidenier en de
super supermarkt.
Niet zo lang geleden was ik in het stadje waar ik ben op gegroeid: Weesp. Het was de eerste etappe op de lange afstandswandeling, het Floris de Vijfde pad. Daar eindigden we in het donker, aten er heerlijk en gingen naar huis. De tweede etappe startte natuurlijk in Weesp en zo zag ik het plaatsje waar ik ben opgegroeid bij daglicht terug. De tocht ging door de Slijkstraat: hier waren de kruidenier en de melkboer gevestigd.
Tot mijn verbazing bestonden de winkels nog, ze waren niet eens heel erg van uiterlijk veranderd, maar wel van innerlijk!!
De melkboer was een snoepwinkel geworden: de kille zwart tegeltjes en de glazen toonbank stonden er nog. Maar in plaats van flessen melk en eieren, stonden er nu potten met spekkies in alle kleuren.
De kruidenier was een hip koffiebarretje. Vol ongeloof staarde ik naar de winkel. Had die piepkleine ruimte, alle boodschappen op voorraad voor heel Weesp?
Ik zie nog hoe mevrouw de kruidenier met een lange stok met een haak, de blikjes van de bovenste planken naar beneden trok.
We hadden wel gehoord van de supermarkt: winkels waar je zelf alles kon pakken: de kijk-grijp noemde mijn vader dat. In de research voor dit artikel, zie ik dat dat niet zijn humor was… Zo werden de eerste supermarkten genoemd.
de eerste super supermarkt….
Die eerste supermarkten zijn veel ouder dan ik dacht. De
eerste supermarkt in Nederland opende in 1948 al haar deuren. Of het in succes
was weet ik niet, ik denk het eigenlijk
niet…
In de zestiger jaren transformeerde de bakkerswinkel in Kootwijk, waar wij in
de weekenden kampeerden, van bakkerijtje naar supermarkt. Wij kinderen vonden
dat geweldig: je mocht alles zelf pakken. Maar de bakkerse stond erbij als een
Staphorster vrouw in een bikini. ( Volgens mijn vader…)
Laatst zag ik een tv uitzending over de 50-er jaren hoe de Nederlands huisvrouw werd uitgelegd, hoe ze boodschappen moest doen in een supermarkt, het was hilarisch, eerlijk waar. Maar tegelijkertijd bemerkte ik ook een zekere verwondering bij mezelf. Wat is het leven in relatief korte tijd enorm veranderd….
Ik spreek geen oordeel uit over de kleine kruideniers winkel versus de super, supermarkt, waar echt de hele wereld te koop ligt. Ik vind het alleen zo wonderlijk.
Ja echt. Van het afrekenen bij een kassière naar zelfscannen. Ook al zo’n verandering. Dat wil zeggen. Het volgt elkaar allemaal in zo’n rap tempo op dat je gewoon erin meegroeit. Als je het vergelijkt met echt vroeger (dus in mijn jeugd de jaren zeventig bijvoorbeeld). Tja, dan was het héél anders. En ik wil er niet te rigide instaan, maar verandering is niet perse een verbetering (vind ik zelf dan).
Het leven is zeker veranderd en een stuk makkelijker geworden. Totdat de stroom uitvalt of het gas niet meer werkt dan weten we spontaan niet meer wat we moeten doen. Ik wil dan ook heel graag een klein moestuintje in de tuin hebben en een openhaard. Als er dan ooit wat gebeurd waardoor de winkels opeens geen voorraad meer hebben of de stroom niet meer werkt dan heb ik toch eten en het lekker warm.
Mooi geschreven. Ik vind dit echt een origineel artikel!!
Leuk geschreven, ik begrijp helemaal wat je bedoelt!
Wat gaaf om zo die veranderingen te zien, maar aan de andere kant ook een beetje verdrietig of niet? Herinneringen aan die oude winkeltjes verdwinnen volledig. Soms is dat authentieke zo mooi en leuk! Eigenlijk zou je gewoon alles nog apart moeten halen bij de groenteboer, slager, notenboer etc.
Leuk geschreven! Eigenlijk hebben we geen grote supermarkten nodig, vind ik. Er staat meestal veel te veel eten, waardoor je veel voedselverspilling krijgt. Liever kleinere supermarkten voor mij, dus!
Gek hoe de dingen op een relatief korte tijd zo hard kunnen veranderen he?!
Bijzonder dat het zo kan veranderen he! Toch koop ik wel zo veel mogelijk bij de kleinere zaakjes omdat die het harder nog hebben dan supermarkten
Toch raar eigenlijk dat alles in relatief korte tijd kan veranderen. Ik kan me de meeste van deze winkels niet herinneren (ik ben te jong) maar vind het erg interessant om er over te lezen!