Met je klompen in de modder.
In mijn tuin, op mijn klompen, word ik gelukkig, tenminste: meestal. Oké, bijna altijd. Maar nu even niet.
Eind september was mijn tuin een plaatje, een absoluut plaatje. De groentebedden waren leeg. Op wat boerenkool en witte kolen na, een paar bieten wat wortelen. De rest was omgeschept. Er was wat losse grond en wat compost doorheen gewerkt: klaar. Lekker uitrusten en van het voorjaar weer inzaaien.
Ik trok tevreden mijn klompen uit
In het bloemengedeelte bloeiden de laatste bloemen dapper verder, zinnia’s grote en kleine, goudsbloemetjes en de kokardebloem. En verder nog van alles waarvan ik eigenlijk de naam niet goed weet. Maar het zag er fraai uit. Tevreden trok ik mijn klompen uit…
Maar de tuin leert ons fraaie levenslessen: niets blijft zoals het is…
Op de zwarte stukken grond, begon het onkruid weelderig te tieren. Dat was de afspraak niet!
De laatste bloemen in het bloemengedeelte lieten de koppen, zwaar van het water hangen, werden een onaantrekkelijk bruin en – en dat was het ergste – maakte plaats voor onkruid.
Het zag er allemaal niet uit. En de braam moest ook nog gesnoeid.
Omdat ik van mening ben dat het leven een feestje is, maar dat je zelf de bollen moet planten, kocht ik zakken vol bollen. Lieve, blommige gele narcissen en narcissen met oranje hartjes en van die doodgewone gele trompetters. Tulpen kocht ik, lekkere dubbel dikke in alle schakeringen rood en roze. En prachtige paarse aluin, die ik een plekje gaf in de kruidentuin. Om het geheel af te maken, pootte ik in de natte bloementuin kleine aluin. Omdat het kon.
Onder mijn klompen vormde zich een dikke laag veen, ik stond aan het einde van mijn plantronde wel een paar centimeter hoger dan aan het begin. (Voor de niet klompenlopers: de aarde plakt vast onder je klomp) Ik was blij dat mijn sessie met mijn nageldame was verzet. Mijn nagels waren beslist 50 tinten zwart.
Mijn tuin was niet veranderd. Maar ik wel. Ik trok mijn klompen uit, zette ze onder het afdak. En ging tevreden naar huis
Ik vind het mooi om te zien, maar ben zo allergisch voor alles wat groeit en bloeit.
we hebben een tuin , echter ik doe daar niet veel in is meer manlief zijn ding. hij draagt dan geen klompen maar speciale tuinschoenen
ik ben gek op onze tuin maar de onderhoud ervan geven we graag uit handen, ik vind het voorjaar altijd leuk als je dan alles weer een beetje ziet opkomen
Ik ben dol op mooie tuinen, zelf heb ik een klein balkon met een paar plantjes
Lijkt me heerlijk zo’n kleurrijke tuin, wij hebben helaas geen tuin, zelfs geen balkon!
Mijn laatste rozen bloeien hier nog dapper. En de leeuwenbek geeft zich ook nog niet gewonnen. Er is altijd leven in de tuin.
Het lijkt me heerlijk om een mooie tuin te hebben. Ik heb geen groene vingers en echt een stadstuin.
Ik kan niet wachten tot het voorjaar met alles wat dan in bloei komt. Nu ziet het er maar triest uit.
50 tinten zwart hahaha. je tuin moet er prachtig uitzien als al die bollen uitkomen