Ben jij bereikbaar
Ik kreeg klachten: ik ben nooit bereikbaar
Of dat echt zo is, dat is maar zwaar de vraag. Want alles hangt af van je definitie van bereikbaarheid.
Laten we die definitie eens onder de loep nemen.
Wat bedoelen we met bereikbaar zijn?
Volgens mij bedoelen we daarmee dat we de deur open doen wanneer we thuis zijn, de telefoon opnemen als we hem horen overgaan en dat we onze mail binnen 2 dagen beantwoorden.
Kortom, dat we laten merken dat we de persoon die ons wil bereiken gezien en/of gehoord hebben.
Ik denk dat niemand met mij in discussie gaat over deze stelling. Dus het probleem zit duidelijk niet in wat is bereikbaarheid?
Wat is dan het probleem
Het probleem zit hem in: hoe snel en hoe vaak moet je bereikbaar zijn? Het antwoord is vrees ik 26 uur per dag.
En dat, lieve lezers gaan we niet halen met z’n allen. Daarom ben ik persoonlijk er mee gestopt.
Mensen die mij zakelijk willen bereiken krijgen mijn huis/kantoornummer. Ik vind het namelijk heel vervelend als een opdrachtgever mij opbelt terwijl ik bij de Appie twee komkommers sta af te rekenen.
Ze bellen me gewoon op op een moment dat ik mijn pc kan openen en dat ik ze een fatsoenlijk antwoord kan geven. Dat vind ik bereikbaar genoeg.
En dat is dan nog het zakelijke gedeelte.
Wanneer ik ga wandelen, wat ik bijna elke dag wel een uur doe, laat ik mijn mobiel bijna altijd thuis.
Ik wandel om van de buitenlucht en de natuur te kunnen genieten, niet om te babbelen.
Natuurlijk is dat niet in steen gebeiteld, soms komt het gewoon heel erg goed uit om juist op het tijdstip dat ik wandel een goed gesprek te voeren. Dan doe ik dat lekker.
Het codewoord
Het codewoord in dit verhaal is keuze. Ik wens de vrijheid te hebben om te kiezen of ik wel of niet opgebeld wil worden. Dat kan ik me ook permiteren, iedereen krijgt van mij binnen 24 uur een reactie. Dat is bereikbaar genoeg!
Het zou nooit in me opkomen om een uur van huis te zijn zónder mobiel. Maar ik heb mijn mobiel altijd op slaapstand staan. Notificaties komen dan niet door. Althans, ik zie ze op het scherm staan maar als ik mijn mobiel in mn zak heb krijg ik niks door. Behalve van ‘favorieten’ bijvoorbeeld mijn ouders. Ongeacht slaapstand, favorieten worden altijd wel gemeld. Geluid gaat dan wel aan.
Ik zet mijn telefoon vaker op stil. Af en toe een time out. Ik heb daar recht op.
Ik hou niet van telefoneren. Dus zet ik altijd mij smartphone in stil staan. Stuur maar WA dan kan ik lezen en rustig beantwoorden.
Op z’n Martiens: wat goééééééd! Ik wil dit ook kunnen. Kwestie van doen. Maar nu check ik m’n telefoon nog zo vaak…of ging ik wandelen met m’n telefoon in m’n hand om dan te gaan instagrammen. Gekkigheid. Met dat laatste ben ik wel gestopt. Vaker thuislaten dat ding ❤️ en niet mee naar bed nemen! Lukt me ook nog niet 🤪
Ik kan hier nog in leren. Als ik bij een klant ben staat mijn telefoon op stil, maar als ik een dagje vrij ben kan ik het werk toch moeilijk loslaten.
Dit is zooo herkenbaar… En soms wil ik ook gewoon even niet bereikbaar zijn
Ik ben het helemaal met je eens, maar ik heb het ook met vallen en opstaan moeten leren om het idee van 24/dag/bereikbaarheid los te laten. Dat is volgens mij een goede stap richting een burn-out.
Helemaal mee eens. Ik ben ook niet altijd ‘bereikbaar,’ maar dat hoeft ook niet vind ik. Wel check ik regelmatig mijn telefoon i.v.m. met mijn kinderen maar mijn smartphone staat permanent op ‘niet storen’.
Ik ben altijd bereikbaar, maar soms heb ik ook geen zin om bereikbaar te zijn en zet ik mn geluid van mijn telefoon eraf. Hoef ik ook niet op te nemen ;)
ik ben bereikbaar wanneer ik dat wil en wanneer ik daar zin en tijd voor heb ;) neem ik niet op of doe ik niet open dan ben ik of bezig of ik heb geen zin in je haha