Snoepen

Ik geef het toe, ik ben een snoeperd. Ik ben dol op snoepen.

Als kind al. Het klinkt misschien heel tegenstrijdig, maar ik kon dus reuze zuinig zijn met mijn snoep: op die manier had ik er namelijk langer wat aan. Ik kon echt dagen doen met een chocoladeletter of chocolade een paasei. Ik kende geen groter genot dan met een stukje chocola mijn boek in te duiken. Even helemaal van de wereld. Ik, mijn boek en de chocola. Ik was al jong goed in escapisme.
Laat ik dit lieflijke plaatje nu wel even helemaal inkleuren: ik verstopte mijn chocola wel. In de muurkast op mijn kamer. Mijn zussen waren een stuk minder spaarzaam met hun snoep, en ook dol op chocola. Was ik het enige kind die dat deed, ik hoop maar van niet. Mocht het wel zo zijn, wees dan zo vriendelijk en vertel het niet aan mijn zussen.

Snoepen vroeger

Als ik nu terug kijk, valt het me op hoeveel minder er destijds gesnoept werd. ’s Middags als we uit school kwamen een snoepje uit de trommel of een koekje en ’s avonds als we naar bed gingen nog een keer een snoepje uit de trommel. Een lelijk geel plastic ding, ik zie het zo nog voor me. Daarna was het tandenpoetsen en naar bed. Op zaterdag mochten we allemaal wat langer opblijven en dan hadden we een extra lekker koekje.  Dat had ook een speciale naam: het zaterdagavondsnoepje. Om de beurt mochten mijn zusjes en ik uitzoeken wat dat zou zijn. Ik kon me er op zaterdagmiddag al op verheugen…
Geen wonder dan, denk ik terug kijkend, dat snoep belangrijk was: het was een schaars goedje.

Tantes die snoep gaven.

Ik had ook wat tantes die snoep gaven. Je kon mij niet ongelukkiger maken dan me een rolletje Rang te geven. Blehhhhh, van die harde zuurtjes die helemaal naar niks smaakten. Erger nog was een lolly, want dan keken die tantes zo blij! “Kijk eens een lekkere lolly” .” Aaarhg”, dacht ik dan, ondankbaar kind dat ik was, “dit had natuurlijk ook een reep chocola kunnen zijn, Maar dat is het niet. Het is zo’n keihard ding waar je je tong op stuk sabbelt.” Ik snap nog steeds niet dat mensen loly’s eten. Ooit zag ik in Euro Disney twee volwassen mensen tevreden op een enorme, felroze lolly sabbelen. Dan moet er toch iets niet goed zitten ( denk ik dan)

het aller aller lekerste snoep ter wereld

Weet je wat ik het aller, aller aller lekkerste vond van de hele wereld? Een chocolade reep met advocaat vulling. Je kon ze krijgen in de automaat van de bakker, 2 straten verderop. Helaas spuugde die automaat ook andersoortige repen uit.  Met roze vulling bijvoorbeeld. Niet half zo lekker.Het was een soort van gokautomaat: kwartje erin, reep eruit, maar welke ? Daar had je geen grip op. Heel gewaagd dus om daar je kwartje zakgeld aan uit te geven….

Laatst zag ik nog zo’n reep: ik heb hem niet gekocht, ik weet zeker dat ik de mierzoet zooi, die er ongetwijfeld inzit, nu niet meer lekker vind. En ik wil de herinnering aan aan het aller,aller,aller lekkerste snoep van de hele wereld, graag intact houden.

vond je dit en leuk artikel? dan geniet je vast ook wel van Gezond eten is nooit lekker

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like